แค้นซ่อนสวาท

ตอนที่6 ลักพาตัว

แค้นซ่อนสวาท

ตอนที่6 ลักพาตัว

____________________

วันเวลาผ่านไปจนถึงวันที่คีย์รินทร์รอคอย เขาไม่พลาดที่จะมาต้อนรับคนสำคัญด้วยตัวเอง เกมล้างแค้นกำลังจะเกิดขึ้น เดฟสั่งลูกน้องทางโทรศัพท์ให้จับตาดูความเคลื่อนไหว เพราะอีกไม่กี่นาทีเที่ยวบินที่รอคอยกำลังจะถึงน่านฟ้าในประเทศไทย

@สนามบิน

"ในที่สุดก็ถึงบ้านสักที สยามเมืองยิ้มของหนูอัย"อัยวาไม่ได้บอกที่บ้านว่าเธอจะกลับมา คิดแค่ว่าอยากมาเซอร์ไพรส์ ไม่รู้พวกท่านจะดีใจไหม อัยวาอยากได้อ้อมกอดอบอุ่นๆ และรอยยิ้มจากพวกท่าน เด็กสาวหวังเพียงแค่นั้น

อัยวาลากกระเป๋าออกจากเกต เดินตรงไปยังรถแท็กซี่ที่จอดรอรับคอยให้บริการผู้โดยสาร ไม่รู้ตัวสักนิดว่ามีสายตาดุร้ายหลายคู่จับตาดูอยู่อย่างไม่เป็นมิตร อันตรายกำลังมาเยือนแต่เธอกลับไม่รู้ตัว

เค บอดีการ์ดที่มากไปด้วยความสามารถ บู๊ บุ๋น ชำนาญด้านกระสุนเป็นพิเศษ รีบรายงานเดฟผู้เป็นหัวหน้าทันที เมื่อเห็นร่างบางขึ้นรถแท็กซี่และกำลังเคลื่อนออกจากสนามบิน ยี่ห้อรถ ป้ายทะเบียน ถูกส่งเข้าไปยังไลน์กลุ่มอย่างไม่รอช้า เพื่อไม่ให้คลาดสายตา

"ออกมาแล้วครับนาย"เดฟรายงานผู้เป็นนาย และรอปฏิบัติตามคำสั่ง

"ตามไป เอาตัวมาให้กูเดี๋ยวนี้"คีย์รินทร์ขยับแว่นสีดำออกจากใบหน้า เผยให้เห็นดวงตาคมขลับคล้ายกับเสือพร้อมล่าเหยื่อ

ถ้าเปรียบนัยน์ตาชายหนุ่มดั่งเปลวเพลิง ก็คงเป็นเปลวเพลิงที่ถูกปลุกมาจากขุมนรกอเวจีที่ไม่มีใครอยากพบเจอ...

รถแท็กซี่ขับไปตามจีพีเอส ออกไปทางแถวชานเมือง ทุกอย่างเมื่อหลายปีก่อนยังคงเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากมายในความคิดของเด็กสาว

อัยวานึกถึงในช่วงวันเวลาที่เธอยังเป็นเด็ก ตอนนั้นเธอมีความสุขที่ได้อยู่กับอัญญาวีผู้เป็นพี่สาว ได้เที่ยว ได้ทานไอศกรีมกะทิอร่อยๆ ถึงจะไม่มีเงินทองมากมายแต่ชีวิตในช่วงนั้นก็มีความสุขมากแล้ว

เอี๊ยด!!

รถตู้สีดำขับปาดหน้ากะทันหัน จอดขวางทางด้วยความยาวของตัวรถเหมือนในหนังที่ถูกสร้างขึ้นมา ดูดี เท่ แต่ในชีวิตจริงแทบลืมหายใจเมื่อเจอเข้ากับสถานการณ์จริงตรงหน้า ซ้ายขวามีรถขนาบพร้อมบอดีการ์ดชุดดำวิ่งลงมา คล้ายกับจะมาฆ่าคนบนรถให้ตาย

รถแท็กซี่ที่ขับด้วยเร็วแตะเบรกจนตัวโก่ง ทำเอาอัยวาที่นั่งอยู่ด้านหลังอย่างไม่ระวังคะมำไปด้านหน้าด้วยความเร็ว ความรู้สึกในตอนนี้คือกำลังตื่นเต้น กลัวจนลืมความเจ็บ

อ๊ะ!!

ร่างบางถูกกระชากลงจากรถด้วยความแรง คล้ายกับเธอเป็นฆาตกรมือสังหารที่ถูกตามตัว ปืนสีดำเงาวับถูกจ่อไปที่ขมับของคนขับแท็กซี่ ไม่ได้ขู่แต่เป็นการบังคับด้วยปืนว่าให้ปิดปากเงียบไม่งั้นจะกลายเป็นผีไร้ญาติเฝ้ารถอยู่ตรงนี้

"ปล่อยหนูอัยนะไอ้พวกบ้า"ร่างบางที่ถูกกระชากลากถูทั้งดิ้นทั้งทุบ แต่ชายฉกรรจ์ร่างยักษ์ในชุดดำกลับนิ่งสนิท จนอัยวารู้สึกหงุดหงิด

เธอออกแรงไปตั้งเยอะแต่คนที่ฉุดกระชากเธอกลับไม่สะท้าน เธอไม่เคยมีเรื่องกับใคร หรือศัตรูเรื่องนี้ต้องมีการเข้าใจผิดกันแน่ๆ

ปั้ก!!

"โอ๊ย!"

เข่าบางกระทุ้งเข้าที่ลำปล้องกล่องดวงใจของผู้ชายร่างใหญ่ที่ฉุดกระชากเธออย่างไม่ปรานี จากที่ไม่สะท้านกับการทุบตีของเด็กสาว แต่ตอนนี้ชายร่างยักษ์ถึงกับตกม้าตายเพราะฤทธิ์เดชของคนตัวเล็ก ทรุดกายใหญ่ลงไปกองอยู่ที่พื้นด้วยใบหน้าแดงก่ำ บิดเบ้จนดูไม่ได้ เจ็บทรมานจนต้องร้องโอดโอย เจ็บยิ่งกว่าโดนกำปั้นหนัก ๆ ซัดเข้าหน้าจังๆ

อัยวารีบสะบัดข้อมือหมายใจจะวิ่งหนีจากอันตรายที่อยู่รอบตัวในตอนนี้ แต่ร่างทั้งร่างกลับร่วงลงเมื่อเจอเข้ากับสารเคมีที่เรียกว่ายาสลบ โปะเข้าที่จมูกเล็กทางด้านหลังด้วยความเร็ว

"พามาที่รถเดี๋ยวนี้ไอ้เค"เดฟรีบบอกพิกัด เมื่อได้ยินเสียงเคาะนิ้วเข้าจังหวะที่ประตูด้านข้างจากผู้เป็นนาย นั่นหมายความว่า ความอดทนของเจ้านายเริ่มมีขีดจำกัด อารมณ์เริ่มปะทุ เพราะคีย์รินทร์ไม่ชอบการรอคอย ก่อนที่ระเบิดลูกใหญ่จะลงเดฟควรจัดการอะไรสักอย่าง ก่อนที่ตัวเขาเนี่ยแหละจะโดนดี

สักพักรถตู้สีดำที่มีรถเก๋งตามมาติดๆถึงสองคันก็จอดสนิท ร่างบางถูกช้อนอุ้มขึ้นพาดบ่า ผมยาวเงางามสยายไปมาตามแรงเดินของชายตัวโตที่ไม่คิดทะนุถนอมเธอเลยสักนิด

คีย์รินทร์ถึงกับคิ้วขมวดเมื่อเห็นร่างบางถูกวางลงที่เบาะนั่งด้านหลังข้างเขา ผมเผ้ารุงรังปกปิดใบหน้าจนดูน่ารำคาญตา

เดฟออกรถบึ่งทะยานไปด้านหน้าในทันที ทำให้ร่างบางที่อ่อนเลนเอนตัวฟุบลงที่ตักแกร่งอย่างไม่รู้ตัว กระโปรงสั้นร่นขึ้นจนเห็นปลีกเนื้อขาขาว

คีย์รินทร์ตั้งท่าจะผลัก แต่กลับต้องชะงักเมื่อเจอเข้ากับใบหน้าหวานที่เขาเคยเจอเธอในช่วงอยู่มัธยมปลาย ตอนนั้นน่ารัก แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปจนน่าหลงใหล

ใบหน้ารูปไข่ขาวนวลจนไม่อาจละสายตา แพขนตางอนยาวดำขลับตัดกับสีผิว แก้มอิ่มที่ขึ้นสีเลือดฝาดไร้เครื่องสำอางเคลือบทาทำเอาคีย์รินทร์ใจสั่นไหวเหมือนเมื่อครั้งหลายปีก่อนที่ได้เจอกัน จมูกเชิดรั้นรับกับความงามบนใบหน้า ปากเล็กที่คีย์รินทร์เคยสัมผัสทำเอาคอแกร่งแห้งผากขึ้นมาเสียดื้อๆ ผิวพรรณขาวอมชมพูเนียนละเอียดทำเอาชายหนุ่มไม่อาจละสายตาไปจากตรงนี้ แต่สุดท้ายร่างบางก็ถูกผลักด้วยความแรงจนขมับข้างแดงขึ้น เมื่อโขกเข้ากับขอบกระจกอันแข็งแรงด้านข้างของรถ

"ขนาดสลบยังอ่อย เลือดร่านคงวิ่งพล่านในกายเหมือนพี่สาวเธอสินะ"