หลายนาทีผ่านไป...ในที่สุดฉันก็มาถึงโรงพยาบาลจนได้
ฉันแจ้งชื่อนามสกุลของแม่ให้พยาบาลที่ประจำหน้าเคาน์เตอร์รู้ จนรู้ว่าตอนนี้ท่านอยู่ในห้องไอซียู ท่านนอนแน่นิ่งไม่รู้สึกตัวอยู่ในนั้นมาพักใหญ่แล้ว
ระหว่างนั่งรอข่าวดีอย่างเจ็บปวดอยู่หน้าห้องไอซียู ฉันไม่ได้พูดหรือแสดงอาการอะไรอีกเลยนอกจากมองประตูบานนั้นอย่างเงียบงัน
น้ำตาที่ไหลเป็นเขื่อนแตกเมื่อหลายนาทีก่อนแห้งเหือดไปหมดแล้ว...และคนที่คอยเช็ดมันให้ฉันอย่างสม่ำเสมอคือพี่สิบซึ่งยังคงนั่งรอหมออยู่ข้าง ๆ ฉันนั่นเอง
หลายนาทีผ่านไป...หมอผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาพบเจอฉันซึ่งลุกขึ้นยืนอย่างมีความหวัง กระทั่งคำบอกกล่าวที่เหมือนถูกมีดกรีดแทงดังขึ้น
“หมอขอแจ้งอาการของคุณมาริสาให้ทราบเบื้องต้นก่อนนะครับ ศีรษะของคุณมาริสาถูกของแข็งฟาดจนทำให้ส่งผลกระทบต่อสมองอย่างรุนแรง เป็นไปได้สูงมากว่าคุณมาริสาจะสูญเสียความทรงจำบางส่วนไป แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องเฝ้าดู
