ทว่า คนที่เซดริกนึกถึงอยู่นั้น อาจจะไม่มีความจำต่ออารมณ์ปรารถนาที่เลือนรางก็เป็นได้ เพราะหญิงสาวเมามากกว่าเขาเสียด้วยซ้ำ และสิ่งที่เกิดขึ้น เหมือนเขาลักหลับคนเมานั่นแหละ ซึ่งช่วงเวลาเดียวกับที่เซดริกไม่ได้พักผ่อนเลย จนช่วงเวลาสายของวันถัดมา เมรินทร์เองยังไม่ลุกจากเตียง ยังไม่ตื่น ไม่มีคนรับใช้หรือใครขึ้นมาตาม กระทั่งมันสายเกินไปแล้ว รินภรณ์ผู้เป็นมารดาจึงได้ขึ้นมาตามด้วยตัวเอง
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! รินภรณ์เคาะประตูเรียก
“เม ตื่นได้แล้วมั้งลูก นี่สิบโมงแล้วนะ ไปอดหลับอดนอนมาจากไหน” มารดาเรียกพร้อมกับบ่นอุบ แต่ก็เงียบจึงลองบิดลูกบิดดู ปรากฏว่าไม่ได้ล็อก จึงได้เปิดเข้าไป เห็นแต่บุตรสาวกำลังนอนคว่ำหน้าในชุดเดรสสีดำอยู่เลย
“ว๊าย! ตายตายตาย เป็นสาวเป็นนางทำไมตื่นสาย แล้วเสื้อผ้าก็ไม่ได้เปลี่ยนล่ะลูก” มารดารีบเดินมานั่งข้างเตียงด้วยความตกใจ
“เม! สายแล้วนะลูก ตื่นๆ ถ้าผู้ชายมาบ้านนี่อายเขาตายเลย
