ดารินเคาะประตูห้องท่านประธานสองสามที ก่อนที่จะได้ยินเสียงเชิญจากด้านใน เธอค่อยๆแง้มประตูออกแล้วแทรกตัวเข้ามาอย่างกล้าๆกลัวๆ ชลทิศเงยหน้าจากกองเอกสารบนโต๊ะใหญ่เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้ามาหยุดตรงหน้า
“มีอะไร?”ขมวดคิ้วถาม
“ฉันจะมาขอโทษ เรื่องคืนนั้นที่ทำให้คุณเจ็บตัว”
เอ่ยพลางมองใบหน้าหล่อเหลา ที่ตอนนี้มีพลาสเตอร์ติดอยู่บนหัวคิ้วด้านขวาอย่างรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไร”เอ่ยห้วนๆก่อนจะก้มลงมองเอกสารต่อ“แค่นี้ใช่ไหม? ผมจะทำงาน”
น้ำเสียงเหมือนไล่เธอทางอ้อมบวกกับท่าทีเย็นชาของอีกฝ่ายทำเอาดารินจุกจนพูดไม่ออก หัวใจดวงน้อยเจ็บจี๊ดขึ้นมาทันที ชลทิศเปลี่ยนไปมากจริงๆเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะเบื่อเธอทันทีหลังจากตกเป็นของเขา ดารินได้แต่สมน้ำหน้าตัวเองที่ใจง่ายยอมตกเป็นของเขาอย่างง่ายดาย
“ค่ะ”
หญิงสาวหมุนตัวเดินแกมวิ่งออกจากห้อง พร้อมน้ำตาเจ้ากรรมที่ร่วงหล่นอย่างสุดจะกลั้น ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่เขาเบื่
