บทที่ 8 : 100 %

1175 คำ

ดารินพยายามดิ้นให้หลุดพ้นเมื่อรู้สึกเจ็บตรงไหลที่ถูกชายหนุ่มบีบอย่างแรง ที่ผ่านมาเธอยอมเขามามากพอแล้ว ต่อไปนี้จะไม่ยอมใจอ่อนให้เขาอีกเธอจะไม่ยอมให้เขามาเล่นตลกกับความรักของเธอ ยอมเป็นของตายที่คิดอยากมาก็มาเวลาเบื่อก็ถีบหัวส่ง “ใช่!ฉันไม่เคยรักไม่เคยรู้สึกอะไรทั้งนั้น ฉันมีแต่เกลียดคุณ เกลียดเด็กเอาแต่ใจอย่างคุณที่สุด!” “เกลียด!?” “ใช่เกลียด…อุ๊บ” ชลทิศไม่ยอมให้หญิงสาวได้เอ่ยอะไรอีก เขาปิดปากเธอด้วยริมฝีปากอุ่นจัดของเขาอย่างรวดเร็ว มิอาจทนฟังต่อไปได้ ไม่ว่าเขาจะทำดีแค่ไหน เธอก็เห็นเขาเป็นแค่เด็กเอาแต่ใจอยู่ดี ชลทิศบดขยี้ปากนุ่มด้วยความรุนแรง เอาแต่ใจ กดร่างบางลงบนโซฟาตัวใหญ่ ก่อนจะทาบทับร่างหนาของเขาลงตามโดยไม่ยอมถอนริมฝีปากออก มือใหญ่กระชากเสื้อผ้าเธอเหวี่ยงลงไปกองกับพื้นอย่างไม่ใยดี ในเมื่อทำดีแค่ไหนเธอไม่เห็นค่า ก็ทำเลวไปเลย ยังไงเสียผลก็ออกมาไม่ต่างกัน ดารินพยายามขัดขืนสุดความสา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม