บทที่ 7 : 100 %

1294 คำ

ณ ผับใจกลางเมืองกรุง แสง สี เสียง ชวนให้รู้สึกคึกจนต้องโยกย้ายสะโพกไปตามจังหวะเพลงที่เปิดดังกระหึ่ม ดารินพร้อมกลุ่มเพื่อนสาวยกแก้วชนกันส่งเสียงร้องเฮฮาฟังไม่รู้ศัพท์ ดารินต้องการระบายความอัดอั้นตันใจที่ไม่สามารถบอกใครได้โดยหวังเพียงวิธีนี้จะสามารถช่วยเธอได้ เธอโทรนัดกลุ่มเพื่อนสาวมาเที่ยวต่อหลังเปลี่ยนใจยังไม่กลับบ้าน หลายชั่วโมงแล้วที่ชลทิศนั่งมองกลุ่มสาวๆอยู่นาน เขาแอบตามเธอมาหลังจากที่เธอลงจากรถ ทีแรกเขาคิดว่าเธอจะกลับบ้านแต่เปล่าเลย เธอกลับนัดเพื่อนสาวมาดื่มในผับอย่างสบายอารมณ์ ชายหนุ่มนั่งรอจนเวลาล่วงเลยผ่านนานหลายชั่วโมงก็ไม่มีท่าว่าเธอจะหยุดดื่ม จนอดรนทนไม่ไหวต้องเดินตรงไปหาเธอ “พอได้แล้ว คุณเมาแล้ว” เสียงดุเอ่ยพลางคว้าแก้วจากมือบางที่กำลังจะกรอกเหล้าเข้าปากไปถือไวเอง “ท่านประธาน!!” กลุ่มสาวๆอุทานด้วยความตกใจ ที่จู่ๆท่านประธานหนุ่มหล่อโผล่มาปรากฏตัวตรงหน้าพวกเธอ แม้แสงจะสลัวแต่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม