เมื่อมาถึงภัตตาคารที่ว่า หมิ่งจิ้นเหอสั่งจองห้องอาหารชั้นบนสุด ราคาแพงที่สุดและเป็นห้องเดียวที่สามารถมองเห็นทิวทัศน์โดยรอบ
เจียวอิงนั่งลงข้างหน้าต่าง ขณะหมิ่งจิ้นเหอสั่งเด็กรับใช้ให้ไปยกอาหารขึ้นชื่อของที่นี่มาให้หมด จากนั้นก้าวยาวๆ มาหาเจียวอิง และโน้มตัวจูบศีรษะของนาง
“ทะ...ท่านอ๋อง” เจียวอิงตกใจ ใบหน้าแดงลามจนใบหู
“คิดมากเรื่องที่เหลียนฮวาพูดเมื่อครู่หรือ”
เจียวอิงตาโต คิดมากเรื่องเมื่อครู่? จริงที่ว่านางกำลังคิดมาก แต่ไม่ใช่เรื่องที่เหลียนฮวาพูด
เจียวอิงนั่นเป็นกังวลกับท่าทีของเหลียนฮวาที่มีต่อหมิ่งจิ้นเหอเสียมากกว่า
“องค์หญิงแสดงออกว่าสนใจท่านอ๋อง เหตุใดเจ้าคะ” เจียวอิงเอ่ยถามอย่างไม่อ้อมค้อม
“สนใจข้าหรือ”
“ท่านอ๋องดูไม่ออกหรือ”
“ดูออก แต่ข้าเลือกที่จะไม่สนใจ”
ไม่สนใจ? แต่ตามเนื้อเรื่องในนิยาย หมิ่งจิ้นเหอหลงรักเหลียนฮวาจะตายไปไม่ใช่หรือ
“ท่านอ๋องไม่สนใจองค์หญิงจริงๆ หรื
