“คุณมาร์ค... พิมพ์หิวน้ำ” พิมพ์ลภัสบอกอย่างงัวเงีย ออสตินที่ฟุบหลับอยู่ข้างๆ สะดุ้งตื่นและกดปุ่มที่หัวเตียงเพื่อเรียกพยาบาล
“คุณมาร์ค... ขอน้ำหน่อยค่ะ” เธอจำได้ว่าคนสุดท้ายที่เธอคุยด้วยก่อนจะนอนหลับไปคือมาร์ค จึงเอ่ยขอความช่วยเหลือจากเขา แต่เมื่อลืมตาและตั้งสติได้ เธอก็เห็นออสตินยืนล้วงกระเป๋าอยู่ข้างเตียง
“สำออย!” มือใหญ่ส่งแก้วน้ำยื่นให้เธออย่างหงุดหงิด เขาโกรธจัดที่เธอเรียกหามาร์ค ความรู้สึกหึงหวงเกิดขึ้นในใจ แต่เขาก็ไม่ยอมรับว่าตัวเองรู้สึกแบบนั้น
“ถ้าฉันรู้ว่าต้องตื่นมาเจอหน้าคุณ ฉันนอนต่ออีกสักสิบชั่วโมงดีกว่า” เธอรับแก้วน้ำมาอย่างไม่เต็มใจ พร้อมกับหมอและพยาบาลที่เดินเข้ามาในห้อง ออสตินถอยหลังไปยืนที่มุมห้อง จนเมื่อได้ยินว่าพิมพ์ลภัสสามารถกลับบ้านได้แล้ว เขาจึงสั่งให้มาร์คกับไมค์ไปจัดการค่ารักษาพยาบาล และเตรียมรถเพื่อกลับที่พัก
“แรงไม่มียังทำเป็นเก่ง” ออสตินช้อนร่างพิมพ์ลภัสที่ล
