“นายครับ ผมคิดว่าคุณพิมพ์ไม่ได้เป็นคนแจ้งตำรวจหรอกนะครับ ถ้าเธอเป็นคนแจ้งตำรวจจริงๆ เธอคงไม่รอนายกลับมา” ไมค์ออกความเห็นอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“นี่มึงก็เข้าข้างผู้หญิงร้ายๆ กับเค้าด้วยเหรอ” ออสตินเงยหน้ามามองไมค์อย่างเก็บอารมณ์ เพราะตอนนี้เขาปวดหัวกับเสียงของพิมพ์ลภัสที่ร้องโวยวายดังมาจากห้องนอน
“ผมไม่ได้เข้าข้างคุณพิมพ์นะครับ ตอนที่เธอโทรศัพท์มาถามผม ว่าทำไมนายยังไม่กลับ น้ำเสียงเธอเป็นห่วงนายมากเลยนะครับ”
“หึ! มารยาน่ะสิ หลอกฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า”
“ออสติน! เปิดประตูให้ฉันนะ ฉันไม่ได้ทำ!” เสียงพิมพ์ลภัสดังเข้ามาแทรกบทสนทนาของเขาและไมค์อยู่เรื่อยๆ
“เอาน้ำไปให้กินสิ คอจะแห้งตายแล้วมั้ง” ออสตินมองตรงไปที่ประตูห้องอย่างหงุดหงิด เขาต้องการหาวิธีจัดการกับพิมพ์ลภัสให้ได้
“ครับ”
“คุณไมค์! พิมพ์ไม่ได้ทำนะคะ บอกเจ้านายคุณหน่อยนะคะ ว่าเค้าไม่มีสิทธิ์ขังพิมพ์ไว้แบบนี้”
“อย่าตะโกนเลยครับคุณพิมพ์ ยิ่งคุ
