ประตูธารา
800 คำ
ซ่าา!
ทันทีที่พรายสาวกางสองแขนเรียวออก ฝืนน้ำกว้างใหญ่ก็กลายเป็นวังน้ำวนขนาดใหญ่
“ทำได้แล้วเจ้าค่ะ” สายธารเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจ
“ทีนี้พอถึงวันนั้นลูกก็ทำแบบนี้นะ ทำเหมือนวันนี้ที่แม่สอน” ผู้เป็นแม่เอ่ยกับลูกสาวคนโตหลังจากสอนให้เธอเปิดประตูธาราไปแล้วครั้งหนึ่ง เพียงครั้งเดียวเท่านั้นสายธารก็จำและทำตามได้
“เจ้าค่ะ”
“งั้นแม่ไปพักผ่อนนะ”
“เจ้าค่ะ”
“พี่สายธารทำอะไรอยู่เหรอ” เสียงหวานเอ่ยถามพี่สาวฝาแฝด ผู้เป็นน้องแหงนมองผิวน้ำที่เหมือนว่าเมื่อไม่นานมานี้มีอย่างผิดปกติเกิดขึ้นแล้วหายไป เจ้าตัวลอยเข้ามาใกล้ผู้เป็นพี่หลังจากเห็นแผ่นหลังของผู้เป็นแม่ลอยไปไกลแล้ว ตั้งแต่สอบไม่ผ่าน สายชลก็หลบหน้าแม่เพราะกลัวโดนดุ
“สายชลมาพอดีเลย พี่เปิดประตูธาราได้แล้วนะ” พี่สาวเอ่ยด้วยความดีใจ
“ประตูธารา? ประตูที่ส่งพรายออกไปโลกมนุษย์เหรอเจ้าคะ” ดวงตากลมเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้นปนสนใจ เธอก็เป็นอีกคนที่สามารถเปิดประตูนี้ได้หากเข้าพิธีบรรลุนิติภาวะในฐานะผู้นำพราย แต่เพราะสอบไม่ผ่าน โลกบาดาลตอนนี้จึงมีเพียงแม่และพี่สาวเท่านั้นที่เปิดได้
“อื้ม ใช่แล้ว สายชลอยากเห็นไหมพี่จะทำให้ดู” ผู้เป็นพี่ถามน้องที่ทำตาเป็นประกายอยู่
“อยากเห็นเจ้าค่ะ” พยักหน้ารัว ๆ ตอบรับพี่สาว
“งั้นดูให้ดี ๆ นะ พี่จะเปิดแล้ว”
“อื้ม ว่าแต่เปิดแล้วปิดยังไงเหรอ”
“ถ้าพี่ไม่กางแขนไว้มันจะเปิดแค่แป๊บเดียวแล้วค่อย ๆ ปิดเองนะ เพราะงั้นถึงวันที่ต้องเปิดจริง ๆ พี่ต้องกางแขนไว้จนกว่าพรายทุกตนจะขึ้นไปครบแล้วตามขึ้นไปทีหลังอีกที”
“งี้นี่เอง”
ซ่าา!
พลันนั้นเองผืนน้ำเหนือศีรษะทุยก็เกิดเป็นวังวนน้ำขนาดใหญ่ พรายสาวทั้งสองยืนจ้องมองกันด้วยความด้วยความตื่นตาตื่นใจ
“ว้าว สวยจังเลยพี่สายธาร” ผู้เป็นน้องหันไปส่งยิ้มหวานให้พี่สาว เธอมักชื่นชมและยินดีกับพี่สาวเสมอ แม้จะด้อยกว่าพี่สาวหลายอย่างแต่สองพี่น้องก็ไม่เคยอิจฉาริษยากันเลย
“ครั้งนี้พี่จะเป็นคนกลับมาเล่าในสายชลฟังเอง ว่าบนนั้นมีอะไรบ้าง” สายธารหันไปหาน้อง
“สายชลอยากลองขึ้นไปบ้างจัง พี่สายธารให้สายชลขึ้นไปด้วยได้ไหมเจ้าคะ ขึ้นไปแค่ผิวน้ำแป๊บเดียวแล้วกลับก็ได้ รู้แค่เราสองคน” น้องเล็กสุดแสนจะเจ้าเล่ห์ทำตาปริบ ๆ ใส่พี่สาว
“แต่ว่า… สายชลยังไม่เข้าพิธีบรรลุนิติภาวะนะ”
“แต่สายชลเคยได้ยินว่า ถึงไม่ผ่านพิธีนั้นพรายก็สามารถขึ้นไปได้นะเจ้าคะ” คนดื้อยังไงก็ดื้ออยู่วันยังค่ำนั่นแหละ
“มันก็ใช่ แต่ว่าสายชลแปลงกายเป็นปลาไม่ได้นี่ ถ้าถูกจับได้แล้วจะหนียังไงล่ะ” คนหวังดีกับน้องเอ่ยด้วยน้ำเสียงห่วงใย
ใช่แล้ว หลังจากสอบผ่าน พรายทุกตนจะต้องเข้าพิธีบรรลุนิติภาวะ พิธีนี้จะทำให้พรายแปลงกายเป็นปลาได้ อีกทั้งเมื่อเข้าพิธีนี้แล้วจะรู้ด้วยสัณชาตญาณว่าต้องไปพบกับฝูงพรายได้ที่ไหนก่อนปฏิบัติหน้าที่ ข้างบนมีฐานลับของพรายซ่อนอยู่ โดยมีพรายอาวุโสคอยดูแลและให้ความช่วยเหลือเหล่าพรายที่ขึ้นไปปฏิบัติหน้าที่
“ตอนนี้มืดแล้ว ถ้าเราขึ้นไปละก็ไม่ถูกจับได้หรอกเจ้าค่ะ น้องจำได้ว่าตอนเรียน ท่านอาจารย์บอกว่ามนุษย์นอนกันตอนกลางคืน”
“แต่บางคนก็นอนตอนกลางวันนี่”
“นั่นน่ะมนุษย์ในเมืองต่างหากล่ะเจ้าคะ ส่วนมนุษย์ที่อยู่เหนือวังบาดาลของเราเป็นแค่หมู่บ้านเล็ก ๆ ในต่างจังหวัด เขาคงเข้านอนกันหมดแล้ว” เสียงใสเจื้อยแจ้วรบเร้าพี่สาวไม่หยุด สายชลเก่งเรื่องแถเอาตัวรอดเป็นที่สุด ส่วนสายธารนั้นซื่อตรงเกินไปแต่ก็มักพ่ายแพ้แก่ลูกอ้อนของน้องสาวอยู่เสมอ
“ก็ได้ งั้นโผล่หัวขึ้นเหนือน้ำสักหน่อยแล้วก็กลับกันเลยนะ พี่ก็อยากเห็นบนนั้นเร็ว ๆ เหมือนกัน แต่ต้องอีกสองวันแน่ะ” ว่าแล้วก็หัวเราะคิกคักด้วยกัน
“เจ้าค่ะ พี่สายธารใจดีที่สุดเลย” น้องสาวยิ้มแฉ่งจนเห็นซี่ฟันขาวให้พี่สาวเมื่อจะทำเรื่องตื่นเต้นด้วยกัน
>>> ยัยน้องมันดื้ออะ!
- ผู้เขียน
