วันถัดมา
รถม้าสกุลหลัวห้อตะบึงมาที่โรงน้ำชาจุดเกิดเหตุ
ใกล้เที่ยงวันเข้าไปทุกที แสงแดดเจิดจ้าแผดเผา ทุกหนแห่งราวกับถูกโอบล้อมด้วยไอร้อน เซียงฉินยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับหยาดเหงื่อเม็ดเล็กบนหน้าผาก ขณะแหงนหน้าเพ่งสายตาอ่านป้ายชื่อที่แขวนอยู่เหนือศีรษะ
"เทียนฉื่อ โรงน้ำชาสกุลหลิว"
ที่นี่คือสถานที่เกิดเหตุอย่างนั้นสินะ...
ยามนี้นางรู้สึกเหมือนเป็นยอดนักสืบที่กำลังกระทำการอันใหญ่หลวง กอบกู้ชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลคืนกลับมาอย่างไรอย่างนั้น
ก่อนหน้านี้ระหว่างทางเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน นางเจอใต้เท้าผู้หนึ่งโดยบังเอิญ เขาถามไถ่นางเรื่องพี่รองด้วยท่าทีห่วงใย
ถึงแม้จะไม่รู้จักเขา ทว่าสังเกตจากการแต่งกายแล้วก็คาดเดาได้ไม่ยาก เครื่องแบบทางการสีแดงเลือดหมูเช่นนั้น ไหนจะหมวกวูซาที่สวมอยู่บนศีรษะอีก แน่แล้วว่าเขาต้องทำงานอยู่ที่ศาลต้าหลี่
ยามกะทันหันนางโพล่งถามออกไป มีหนทางใดพอจะช่วยพี่รองได้บ้าง ใต้เท
