“ถ้าอยากจะอวดเก่งนักก็ดี!!” คุณเพลิงลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วยกมือกอดอกจ้องหน้าฉัน“หลังจากงานจบเธอต้องอยู่ล้างจาน และห้ามใช้เครื่องล้างเพราะฉันคิดว่ามันไม่สะอาดเท่าล้างมือ”
“ละ ล้างจานงั้นเหรอคะ แต่มือเอย…”
“ถ้าไม่ทำเงินเดือนนี้ของเธอจะถูกหักทั้งหมด”
ฉันกัดริมฝีปากแน่น ไม่ใช่ว่าอยากจะเกี่ยงงานหรอกนะ แต่เพราะว่าจานทั้งโรงแรมมันเยอะมาก จะให้ฉันใช้มือล้างได้ยังไงมือก็เจ็บขนาดนี้ กว่าจะเสร็จคงไม่เป็นวันพรุ่งนี้เลยเหรอ
“… ค่ะ งานจบแล้วเอยจะรีบล้างจานให้เสร็จ” ถึงจะคัดค้านในใจแต่สุดท้ายฉันก็ต้องยอมรับชะตากรรม คงไม่มีใครอยากถูกตัดเงินเดือนจนไม่เหลือสักบาทหรอกใช่ไหมล่ะ
คุณเพลิงเดินออกไปจากห้อง ให้หลังจากที่เขาไปแล้วฉันก็ถอนหายใจออกมาหนัก ๆ มันอยากจะร้องไห้ที่ถูกกดขี่แบบไม่มีทางสู้เขาได้แบบนี้
จบงานเลี้ยง… ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืน ฉันกำลังมองจานที่ถูกวางเอาไว้ในครัว
“คุณเพลิงนะคุณเพลิง ท
