คำพูดของคุณเพลิงทำให้ฉันรู้สึกได้สองอย่าง หนึ่งคือดีใจ ดีใจที่ตัวเองได้อิสระคืน ดีใจที่ไม่ต้องทำเรื่องที่ไม่อยากทำ ส่วนข้อที่สอง ความรู้มันแปลก ๆ รู้สึกใจหายที่ได้ยินคำพูดนี้ ใจหายที่รู้ว่าต่อไปนี้ทุกอย่างมันจะจบลง
“… คุณเพลิงไม่ได้โกรธอะไรเอยใช่ไหมคะ” ฉันอยากรู้เหตุผลว่าทำไมจู่ ๆ เขาถึงคิดจะคืนอิสระให้ เพราะมันไม่มีสัญญาณเตือนอะไรมาก่อนหน้านี้เลย
“ฉันไม่อยากดึงเธอมาผูกมัด”
“…”
“ทำไมหรือเธอไม่อยากไปจากฉัน หลงรักฉันแล้ว ?”
“… เปล่าค่ะ เอยไม่กล้าคิดเรื่องนั้น”
“เลือกมาสิระหว่างอยู่กับฉันแล้วทนรับชะตากรรมต่อ หรือจะเลือกอิสระแล้วไปจากฉัน”
“…” ฉันคิดฟุ้งซ่านในหัวว่าจะเลือกแบบไหน ทั้งที่ไม่ควรลังเลในเมื่อโอกาสมาถึงแล้วแท้ ๆ
“เอยขอเลือก…” ฉันสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ทำไมถึงลำบากใจที่จะพูดแบบนี้กัน ใช่! ฉันไม่ควรลังเลแบบนี้ “เอยขอเลือกอิสระค่ะ”
พอฉันตอบคุณเพลิงก็เงียบไปเลย ฉันเองก็ไม่กล้
