22
มีนายิ้มกริ่มดวงตาเป็นประกายแข็งกร้าวและวาวโรจน์ เธอต้องแสดงละครแห่งความหวาดกลัวต่อหน้าเบนนิโต้ให้หนักสักหน่อย แล้วเขาจะเป็นคนแก้แค้นเมษาให้เธอเอง เมื่อนั้นแหละ นังน้องสาวตัวดีจะต้องเจ็บจนแทบไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป
“พี่บี...มีนากลัวค่ะ นึกไม่ถึงว่า อึก...อึก...น้องเมย์จะทำได้ถึงขนาดนี้”
หญิงสาวยื่นมือไปคว้ากระดาษทิชชูที่วางอยู่กลางโต๊ะมาเช็ดน้ำตาบนใบหน้า พลางสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ ปากขบเม้มเข้าหากันก่อนจะแกล้งเอ่ยปากขอร้องไม่ให้เบนนิโต้ทำอะไรน้องสาวตัวร้าย เพราะรู้ดีว่า เธอยิ่งห้ามเท่าไหร่ มันก็เหมือนกับยิ่งยุให้เบนนิโต้ลงมือเอาคืนเมษาเร็วขึ้นเท่านั้น
“พี่บีอย่าทำอะไรน้องเมย์นะคะ มีนาขอร้อง ตอนนี้คุณพ่อก็ยังโกรธน้องเมย์อยู่ มีนาไม่อยากให้คุณพ่อโกรธมากไปกว่านี้” มีนามองเบนนิโต้อย่างอ้อนวอน “นะคะพี่บี รับปากมีนานะคะ” หญิงสาวจับมือใหญ่มาเกาะกุมและวางมันแนบชิดใบหน้า ให้ปลายนิ้วเร
