23
“พี่อาจจะไม่อยู่สักระยะนะ”
“พี่บีจะไปไหนคะ” มีนาถามด้วยเสียงระทึก หัวใจเต้นแรงเร็ว เบนนิโต้กำลังจะไปจัดการเมษาให้เธอใช่ไหม
“พี่กับคาร์เมนต้องไปทำธุระด่วน” ชายหนุ่มจับแขนเรียวยาวไว้บีบเบาๆ ราวกับว่าต้องการจะถ่ายทอดความอบอุ่นไว้ให้คนตรงหน้าใช้ปกป้องคุ้มครองตัวเอง “มีนารู้ใช่ไหม ถ้ามีอะไรจะติดพี่ได้ที่ไหน”
“ค่ะ เอ่อ...พี่บีไม่ลงไปพบคุณพ่อกับมีนาก่อนเหรอคะ”
“ไม่ดีกว่าจ้ะ พี่จะต้องวางแผนการเดินทางกับคาร์เมนก่อน” เบนนิโต้ดึงร่างบอบบางเข้ามากอดอย่างหวงแหน “พี่รักมีนานะ”
“มีนาก็รักพี่บีค่ะ” และจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งพี่ไปจากอกด้วย ถ้าใครกล้าคิดแย่ง มันก็ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง
“พี่บีรีบกลับมาเร็วๆ นะคะ มีนาจะรอค่ะ” มีนาลงจากรถและยืนโบกมือลา รอจนรถของเบนนิโต้ลับหายไปจากสายตาถึงได้เดินเข้าบ้าน
เบนนิโต้เหยียดยิ้ม ดวงตาวาวจ้า เมื่อลูกน้องของคาร์เมนที่เฝ้าอยู่หน้าบ้านของกานพลูโทรมารายงา
