28
“อือ...คิดดี แล้วเวลาทำจะดีเหมือนคิดไหมล่ะ พวกแก แก และแกนะ” มีนาชี้ไปที่หน้าของลูกน้องแต่ละคนแล้วส่ายหน้า “พวกแกเคยทำงานที่ฉันให้ทำสำเร็จบ้างหรือเปล่า”
คำถามของมีนาลูกน้องทุกคนได้แต่ก้มหน้า เพราะกี่งานต่อกี่งานถ้ามีนาไม่ไปควบคุมหรือดูแลเอง ไม่เคยที่จะสำเร็จสักงาน
“เออ...ช่างเถอะ ยังไงฉันก็ต้องไปควบคุมดูแลเองอยู่แล้ว จะได้เห็นหน้านังสองคนนั้นตอนที่พวกแกกำลังมอบความสุขให้มันด้วย” มีนายิ้มกริ่มจนอยากจะให้ถึงวันนั้นเร็ว
“คืนนี้ฉันกลับบ้านก่อน ส่วนพวกแกก็ตามไปดูนังสองคนนั้นที่บ้านหลังนี้นะ” มีนาวาดแผนที่บ้านกับจดหมายเลขบ้านของกานพลูให้กับชัชวาลไป โดยไม่ลืมกำชับให้โทรรายงานเธอทุกครั้งที่มีอะไรไม่ชอบมาพากล ไม่ว่าจะดึกดื่นแค่ไหนเธอก็จะเปิดสายรอ
“น้ำ ขอน้ำหน่อย”
เสียงแหบแห้งดังจากปากซีดเซียวของคนที่นอนอยู่บนเตียงใหญ่ ทำให้หญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่ใกล้รีบทำตามความต้องการของเพื่อนรัก
