บทที่ 22 สับสน

1278 คำ

"อืม..." "อ่า..." "ดี...แบบนั้นแหละอืม..." "นี่นายเลิกครางได้แล้ว...เดี๋ยวนายคริสเข้ามาก็เข้าใจผิดหรอก" เจ้าของร่างหวานกดเสียงเข้มเอ่ยกับคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า เพราะเจโรมเอาแต่คำรามเคลิบเคลิ้มในลำคอแถมยังทำเสียงกระเส่าเปล่งออกมาถ้ามีคนหลับตาฟังเสียงของเขาตอนนี้คงคิดว่าคนสองคนในห้องคงกำลังทำอะไรที่มากกว่าการนวดเสียแล้ว "เธอก็นวดเก่งเหมือนกันนะ ตรงนั้นแหละ..ดีเลย อ่าา" แน่นอนว่าคนรั้นไม่ได้คิดจะฟังเลยสักนิดเขายังคงสุขสมอยู่กับฝีมือการลงแรงนวดของน้ำอิงบนหลังคอที่มีเส้นเลือดขดกันแทบจะเป็นปมจากการทำงานมาทั้งวัน "โอ้ย ๆ เจ็บ ๆ" จนกระทั่งคนหมั่นไส้ออกแรงทุบสุดแรงที่มีทำเอาคนเคลิบเคลิ้มรีบลืมตาเอี่ยวตัวหลบหนีเสียงคร่ำครวญ "หึ...สมน้ำหน้า" น้ำอิงยกยิ้มภูมิใจในฝีมือของตัวเองขณะที่เจโรมหันมามองเธออย่างคาดโทษ "เธอแกล้งฉันเหรอ?" "ใช่ คนแบบนายต้องดะ โดน...ว้าย!!" ยังไม่ทันจะได้พูดจบคนแกล้งก็ดึงร่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม