จบทริปทะเลวันนั้นฉันกับไอ้โจรเราก็ไม่ได้เจอหน้าอีกเลย ส่วนเรื่องที่เสียตัวครั้งแรกไปแล้วนั้นฉันก็ไม่ได้ซีเรียสมากนักก็ดันพลาดไปแล้วเครียดไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา หลังจากจบทริปทะเลฉันพยายามคิดเรื่องที่เกิดขึ้นคืนนั้นว่าเป็นมายังไง แล้วทุกอย่างก็เริ่มกระจ่างภาพคืนนั้นไล่ขึ้นมาเป็นฉาก ๆ มันน่าอายจนฉันรู้สึกพลาดที่พยายามจะรื้อฟื้นมันขึ้นมาแทนที่จะปล่อยให้ลืม ๆ ไปซะ
"น้ำอิง!"
"คะ คะ!?" ฉันสะดุ้งโหยงปรายมองคนที่เสียงดังใส่
"พี่เรียกเราหลายรอบแล้ว มัวเหม่ออะไรอยู่เนี่ย" เป็นพี่แจนเพื่อนที่ทำงาน ก็มัวแต่คิดเรื่องคืนนั้นตามหลอกหลอนจนฉันไม่มีสมาธิจะทำงาน
"เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร ว่าแต่พี่แจนมีอะไรเหรอคะ?"
"จะบอกว่าอย่าลืมนัดพรุ่งนี้นะ พี่นัดรุ่นน้องพี่ให้แล้ว"
"อะ อ๋อ…อิงไม่ลืมหรอก จำขึ้นใจเลย" ความจริงแล้วก็เกือบลืมนั้นแหละ ตั้งแต่กลับจากทริปทะเลรู้สึกสติสตางค์หายไปเยอะเลย
"อย่าลืมอัปเดตพี่ด้วยนะ ต
