ร่างสวยเดินออกจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวกระโจมอก ผิวปากฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีรู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อยอารมณ์เบื่อหน่ายกับคนตัวโตที่ห้างจนหมด
"ล่า ล้า ล่า ~"
"อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอที่รัก…"
"เฮี้ย!!!" คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงถอยหลังกรูแนบชิดกับกำแพงห้อง ก่อนที่จะปรายมองยังเจ้าของที่มาของเสียงจนได้เห็นว่าเขากำลังนั่งไขว่ห้างราวกับเป็นห้องตัวเอง
"นะ นายเข้ามาห้องฉันได้ยังไง!?" ร่างเล็กถามเสียงติดขัด เขารู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่นี่ แถมยังสามารถเข้ามาในห้องเธอได้อีก นี่มันโจรโรคจิตชัด ๆ
"เป็นแฟนกันทำไมจะเข้าห้องแฟนไม่ได้ล่ะจริงไหม?" ชายหนุ่มฉีกยิ้มกว้างเหมือนที่เธอทำบ้าง ความแสบที่เธอทิ้งไว้กับเขาที่ห้างเขายังจำไม่ลืม
"ออกไปเลยนะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ ไอ้โจรโรคจิต!"
"ไม่เอาหนาที่รัก พูดแบบนี้กับแฟนไม่น่ารักเลยนะคะ"
"นี่!…ฉันบอกว่าให้นายออกจากห้องฉัน ไม่เข้าใจหรือไง"
"ที่รักดุจังเลย ขึ้นเสียงเดี๋ย
