เจโรมจ้องร่างคนเมาที่นอนคว่ำหน้าบนเตียงนอนในห้อง ราวกับภาพที่เคยเกิดขึ้นซ้ำ น้ำอิงเมาแล้วเข้าห้องเขาอีกครั้ง เธอหน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ บนตัวสวมชุดคลุมแต่ปลดกระดุมออกให้เห็นบิกินี่สีหวานด้านใน
"ทำไมเมาแล้วเลอะเทอะแบบนี้วะ"
"เธอ…ตื่น นี่ห้องฉันไม่ใช่ห้องเธอ" มือหนาสะกิดคนที่นอนเซา จนเธอพลิกตัวกลับมาร่างเล็กก็ปรือตามองคนที่โน้มใบหน้ามาหา
"ไอ้คุณโจร!" นิ้วเรียวชี้เข้าหาเจโรมแล้วพยายามลุกมานั่งด้วยความโซซัดโซเซแต่สุดท้ายเธอก็พาตัวเองทรงตัวได้
"ฉันชื่อเจโรม"
"จะชื่ออะไรก็ช่าง ฉันไม่สนใจหรอกนะ แต่นาย!…" น้ำอิงเว้นจังหวะพูดราวกับกำลังตั้งสติ ก่อนที่เธอจะกระโดดเข้ามาใกล้เขามากขึ้นแล้วพูดออกมาเสียงดัง
"นายมันชอบแกล้งฉัน ชอบหาเรื่องฉันแล้วยังมาว่าฉันอีก…" น้ำอิงพูดเสียงยานตามประสาคนเมา เธอชี้หน้าเขาตลอดด้วยความแค้นที่มันฝั่งแน่นในใจ
"นายกล้าดียังไงมาบอกว่าฉันนมเล็กแล้วไม่ใช่สเปกนาย น
