ถ้าฉันเป็นเขา

ใกล้ชิด

ฉันเปิดประตูเข้ามานั่งในรถของพี่เขม นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้นั่งรถของเขาเลยนะ ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ พี่เขมนี่เป็นคนที่ระเบียบจัดเหมือนกันนะเนี่ยขนาดในรถยังจัดเข้าที่เข้าทางได้ขนาดนี้

ฉันถือวิสาสะเปิดแอร์เองโดยที่เจ้าของยังไม่อนุญาตพี่เขมเหลือบมองหน้าฉันเพียงนิดก่อนโน้มตัวเข้ามาใกล้ฉันจนลมหายใจของเขาเป่ารดลงมาที่แก้มของฉัน

"พะ ... พี่เขม"

เขามองตาฉันเหมือนอยากจะสื่ออะไรบางอย่างออกมา ก่อนที่ฉันจะเป็นฝ่ายหลบตาเขา ตัวของพี่เขมหอมมาก หอมจนฉันอยากจะเข้าไปดมใกล้ๆ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้ฉันหน้าแดงขนาดไหนฉันรู้สึกหายใจติดขัด พี่เขมต้องเป็นแวมไพร์แน่ๆ ฉันมั่นใจ หัวใจของฉันมันเต้นแรงก่อนที่ทุกอย่างแทบจะหยุดนิ่งเสียงของพี่เขมก็ดังขึ้น

"คาดเข็มขัดด้วย"

ฉันรีบหันไปดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดในตอนที่พี่เขมกลับไปนั่งที่เดิมแล้ว หัวใจของฉันมันเต้นแรงมากก็ตอนที่นึกถึงว่าเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้บวกกับกลิ่นหอมของเขา ลมหายใจของเขามีกลิ่นบุหรี่เจืออยู่นิดหน่อย พี่เขมขับรถไปอย่างเงียบๆ โดยไม่พูดอะไร ส่วนฉันก็ส่งข้อความหาพี่ตั้มแต่เขากลับไม่ตอบไม่อ่านข้อความของฉันเลยไม่รู้ว่าธุระที่ว่านั่นมันคืออะไรกันแน่

ข้อความแช็ต

พลอย : พี่ตั้มอยู่ไหนคะ พลอยกำลังกลับแล้วนะ

พี่ตั้ม : ...

พลอย : พี่เขมไปส่งพลอยค่ะ เดี๋ยวถึงคอนโดแล้วพลอยทักหานะคะ

"ตั้มคะ แรงกว่านี้หน่อยค่ะ"

เอี๊ยดๆ อ๊าดๆ

เสียงเตียงนอนที่เคลื่อนตัวไปตามแรงกระแทกกระทั้นของชายหญิงที่ระเริงรักกันอยู่ที่คอนโดของฝ่ายชาย มีนา นักศึกษาปีสามมหาลัยฯ ใกล้เคียงเธอคบหาดูใจกับตั้มมาได้สองเดือนแล้วเรียกได้ว่าตั้มกำลังคบซ้อนกับพลอยนภัสที่คบกันได้สามเดือนเศษ

"อ่าาาา~ เสียวเอ็นฉิบมีน"

"อยากเสียวทุกวันไหมคะ"

สะโพกหนาขยับเข้าออกอย่างบ้าคลั่งผมไม่ได้รักได้ชอบมีนาอย่างจริงจังนักหรอกเพียงแค่ต้องการร่างกายของเธอมาบำเรอความไคร่ของผมเท่านั้น

ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมทำมันไม่ดี แต่ให้ทำไงได้ละผมเป็นเป็นผู้ชายมีเลือดเนื้อ มีความต้องการ แต่พลอยกลับไม่ให้ผมทำอะไรเธอเลยนอกจากแค่กอดจูบลูบคลำเท่านั้น

มีนารู้เรื่องของผมกับพลอยแต่เธอยอม แค่นี้ผมก็สบายใจไปได้หนึ่งเปาะเธอบอกว่าเธอไม่ต้องการเรียกร้องอะไรแค่ให้ผมมาหาเธอบ้างก็พอ พักหลังๆ ผมกับเธอมีอะไรกันบ่อยแทบจะทุกวัน ผมรู้สึกผิดทุกครั้งที่ไปหามีนา แต่พลอยไม่เคยจับได้หรอก และครั้งนี้ผมตั้งใจไว้แล้วว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายของผมกับเธอ

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊าาา~ ตั้มคะ เสียวร่องจังเลยค่ะ"

"อ่าาา~ มะ ... มีน ฉันจะแตกแล้ว"

ผมสะบัดสะโพกเข้าออกด้วยจังหวะระรัวผมไม่สนใจหรอกนะว่าคนใต้ร่างของผมจะรู้สึกยังไง ผมรีบอยากปล่อยจะได้รีบกลับไปหาน้องพลอย

"จอดตรงนี้ก็ได้คะพี่เขม"

ตลอดทางพี่เขมไม่พูดกับฉันเลยตามสไตล์เขานั่นแหละ และเขาก็ไม่ฟังฉันเหมือนกันเขาขับรถเข้ามาจอดใต้อาคารตรงที่มีป้ายเลขห้องพักของฉันติดอยู่

"จะขึ้นไปข้างบนเหรอคะ"

พี่เขมเหลือบมองหน้าฉันเพียงนิดเขาเปิดประตูเดินลงไป ปล่อยให้ฉันยังนั่ง งง อยู่ในรถ ก่อนที่ฉันจะเดินตามเขาลงไป คือ ถ้าพูดออกมาสักคำก็ไม่มีใครว่านะฉันไม่ได้จบเอกจิตวิญญาณนะ

"หิวน้ำ"

ผมเหลือบมองหน้างุน งง ของพลอยที่รักของผมเธอพยักหน้าให้อย่าง งงๆ แล้วเดินนำผมเข้าไปในลิฟต์เธอกดเลขชั้นยี่สิบเก้าผมก็ทำแค่ยืนเอามือล้วงกระเป๋า ไม่ได้พูดอะไรออกมาแต่ผมมองเธออยู่ตลอด

ใครจะรู้บ้างว่าตอนนี้หัวใจผมมันเต้นแรงขนาดไหนที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับคนที่ชอบแม้ว่าตอนนี้สถานะของเธอมันจะกลายเป็นแฟนเพื่อนไปแล้วก็ตาม ผมตั้งใจตัดใจจากเธอ แต่ตอนนี้ขาของผมกำลังก้าวเดินตามเธอไป

ติ๊ง~

ลิฟต์เปิดออกที่ชั้นยี่สิบเก้าเธอเดินออกไปจนสุดทางเดินแล้วเลี้ยวขวา ผมเดินตามเธอไปอย่างเงียบๆ พอถึงหน้าห้องเธอเปิดประตูแล้วให้ผมไปนั่งรอที่โซฟา

"นั่งรอก่อนนะเดี๋ยวพลอยไปเอาน้ำมาให้"

ผมพยักหน้าให้เธอเป็นคำตอบ กวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องของเธอที่ตกแต่งได้อย่างหรูหรา สักพักน้องพลอยเดินมาแล้ววางแก้วน้ำเอาไว้บนโต๊ะกระจกเธอหย่อนสะโพกนั่งลงฝั่งตรงข้ามผม

ติ๊ง~

เสียงข้อความมือถือของฉันดังขึ้น ฉันรีบหยิบมันขึ้นมาดูเห็นเป็นพี่ตั้มส่งข้อความมาแต่มันเป็นรูปภาพ ฉันกดเข้าไปดูเพราะอยากรู้ว่าพี่ตั้มส่งรูปอะไรมา แต่พอฉันเห็นหัวใจของฉันมันเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมามันเป็นรูปของพี่ตั้มที่นอนอยู่บนหน้าอกเปลือยเปล่าของผู้หญิง

'ฉันขอนะ'

น้ำตาเริ่มตีตื้นเอ่อคลออกมานอกเบ้าเมื่อเห็นข้อความที่ตามมา พี่ตั้มนอกใจฉันทั้งๆ ที่เราเพิ่งคบกันๆ ได้แค่สามเดือนเศษเท่านั้นแต่ฉันชอบของฉัน รักของฉัน มือไม้ฉันสั่นจนทำอะไรไม่ถูก ฉันกำมือถือแน่นแล้วปล่อยน้ำตาออกมา

"พลอย เป็นอะไร"

ผมเห็นน้องพลอยเปิดโทรศัพท์ดูแล้วเธอเหมือนจะช็อคกับอะไรบางอย่างที่ส่งมา ผมรอดูอยู่พักหนึ่งแต่เธอกลับกำโทรศัพท์แน่นแล้วปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา ผมยอมรับว่าแอบตกใจเล็กๆ ผมเลยถามเธอออกไป

"มีอะไรรึเปล่า"

"อึก ... อึก ... พี่เขม ... ฮื้อออออออ~"

น้องพลอยเอามือปิดหน้าแล้วปล่อยโฮออกมาจนผมตกใจ เธอไม่เคยเป็นแบบนี้เลยปกติผมจะเห็นแต่รอยยิ้มของเธอเท่านั้น ผมลุกขึ้นแล้วก้าวเข้าไปนั่งข้างๆ น้องพลอย ผมเองก็ทำอะไรไม่ถูกเมื่อได้ยินเสียงของน้องพลอยร้องไห้อยู่ตลอดเวลา

ผมรั้งตัวน้องพลอยเข้ามากอดอย่างถือวิสาสะ แกะโทรศัพท์มือถือในมือของน้องพลอยออกทำให้น้องพลอยเอื้อมมือมากอดเอวของผมแน่น ผมลูบศีรษะของน้องเบาๆ แล้วแอบกดมือถือของเธอดู

"เชี่ย!!"

ผมสบถด่าออกมาเบาๆ เมื่อเห็นรูปไอ้ตั้มที่นอนเปลือยอยู่บนอกของผู้หญิงกับข้อความที่ผู้หญิงของไอ้ตั้มส่งมา มันทำให้ผมทราบสาเหตุที่น้องพลอยต้องร้องไห้จนตัวสั่นขนาดนี้

พี่ขอโทษนะพลอยถ้าพี่กล้าจีบเธอมากกว่านี้ เธอจะไม่เจ็บแบบนี้เลย

ใช่ครับผมแค่คิดแต่ไม่ได้พูดมันออกไปเหมือนเดิม ปากมันหนัก มันไม่รู้จะพูดอะไร ผมลูบศีรษะน้องพลอยเบาๆ ปล่อยให้คนตัวเล็กได้ปล่อยความเสียใจมาไว้ที่ผม ผมจะขอรับมันเอาไว้เอง

"อึก ... พี่เขม พะ ... พี่ตั้มนอกใจพลอย ... ฮื้ออออออ"

ผมกอดเธอแน่นขึ้นหลังจากที่วางโทรศัพท์ของเธอเอาไว้บนโต๊ะกระจก ใจอยากจะบอกกับเธอว่า

เลิกกับมันเถอะ แล้วเอาผมไปแทนที่มันก็ได้