ความร้อนใจเรื่องที่ค้างอยู่ก็ว่าเยอะแล้ว ยิ่งมิลล์ไม่ยอมคุยกับผมยิ่งทำให้ร้อนใจจนนอนไม่หลับ ผมพยายามโทรหาเธอหลายสายทั้งที่ก็รู้ว่าติดต่อไม่ได้ สุดท้ายมีแค่ทางเดียวที่ผมพอจะติดต่อมิลล์ได้คือโทรหาออนิว แม่ของเธอ!
“น้องนิว พรุ่งนี้ฝากบอกมิลล์นะครับ เดี๋ยวพี่ไปรับ”
-อ้าว! พี่เก่งไม่รู้หรอคะว่าพรุ่งนี้ มิลล์จะออกค่าย-
“ค่าย? ค่ายอะไรครับ ของคณะหรอไม่มีนะ”
-พี่เก่ง แป๊ปนะคะ เดี๋ยวนิวไปถามมิลล์ก่อน-
เสียงเปิดประตูรอดผ่านโทรศัพท์ทำให้ผมตั้งใจรอฟังคำตอบ
—@นิว:มิลล์ลูก พรุ่งนี้ค่ายอะไรนะจ้ะ ทำไมอาเก่งไม่รู้เรื่องล่ะ
—@มิลล์:ค่ายอาสาค่ะ ของคณะวิศวะ ทำไมคะในสายตาอาเก่งมิลล์ดูไม่น่าเชื่อถือขนาดนั้นเลยหรอ
— @นิว: อาเขาแค่ถามดู แล้วไปกี่โมงให้คุณอามารับมั้ยจ้ะ
—@มิลล์:ไม่ค่ะ ขอบคุณ
ผมได้ยินการสนทนาทั้งหมดที่นิวคุยกับมิลล์ ถึงเธอจะบอกว่าไม่ แต่พรุ่งนี้ผมต้องไปรับเธอให้ได้
หลังวางสายผมรีบโทรห
