“ไงคะ จะไปมั้ย ถ้าไม่ไป มิลล์จะโทรบอกลูกน้องป๊าไปส่งแทน” เสียงเล็กทำให้คนตัวโตหลุดออกจากภวังค์ แล้วหันกลับมาสนใจเธออีกครั้ง
“อาไม่ชอบให้มิลล์เป็นแบบนี้เลย ไม่ชอบให้มิลล์ทำท่าทางแบบนี้มันไม่น่ารัก”
“เดี๋ยว! อาเก่งดึงสตินิดนึงค่ะ อาเก่งไม่ต้องชอบมิลล์ มันไม่จำเป็นเลย จำวันที่เราต้องตกลงกันได้มั้ยคะ ว่าต่างคนต่างอยู่ ใครจะไปมีอะไรหรืออาเก่งจะไปเอากับผู้หญิงสักกี่คน มันก็ไม่ใช่เรื่องของมิลล์ จบป่ะ” เสียงประชด
“ไม่จบ ฝันไปเถอะว่าอาจะปล่อยให้มิลล์มีผัวใหม่”
“เห็นแก่ตัว”
“ใคร!”
“ก็อาเก่งไงคะ ไม่รู้ตัวหรอถามจริง นอกจากเห็นแก่ตัวแล้ว ยังมักง่าย! เอาไม่เลือก! คลำดูไม่มีหางก็ อุ้บ! 0.0 อื้อ~
ยังพูดไม่ทันจบประโยค เสียงเล็กก็หายเข้าใปในลำคอ ปากหนากำลังบดขยี้ริมฝีปากเล็กจนเธอแทบหายใจไม่ออก กำปั้นเล็กทุบลงที่อกหนาหลายครั้ง ยิ่งทุบมากเท่าไหร่ แรงจูบก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเท่านั้น
ตุ้บ! ตุ้บ!
