มิลล์>>
…
…
หลังลงจากรถ ร่างเล็กเดินตรงเข้าไปในบ้านทันที เธอไม่ได้ใส่ใจสายตาที่กำลังมองตามแม้แต่น้อย
ภายในห้องเล็กของบ้านหลังใหญ่สาวน้อยกำลังแต่งตัวจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเอง ก่อนเดินลงมาทานข้าวพร้อมหน้ากับครอบครัวในรอบหนึ่งเดือน
“อาทิตย์หน้า มิลล์ขอไปเที่ยวกับเพื่อนๆนะคะ”
“เพื่อน! ผู้หญิง หรือผู้ชาย ไปกับใครบ้าง ไปกันเองหรือเที่ยวกับมหาลัย” เสียงทุ้มถามร่ายยาว แววตาเข้มจ้องมองลูกสาวที่นั่งอยู่ไม่กระพริบ
“พี่โชน ลูกโตแล้วค่ะ ปล่อยให้เขาไปใช้ชีวิตเถอะ”
“ไม่ได้ หรอกจ้ะ นี่ลูกสาวคนเดียวของเราเลยนะ”
“ป๊า ไม่ต้องห่วงหรอกฮะ พี่มิลล์ไม่มีใครกล้าทำอะไรหรอก เพราะพี่มิลล์ น่ากลัววว~~”
“อยากตายก่อนโตใช่มั้ย อาเธอร์”
ฮาาาา
ทุกคนหัวเราะชอบใจ แต่ฉันเป็นคนเดียวที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่
“มิลล์ขอไปนอนก่อนนะคะ พรุ่งนี้ป้าแจ่มไม่ต้องปลุกมิลล์นะคะ มิลล์ลา” ฉันหันไปบอกป้าแม่บ้านที่ยืนอยู่ข้างๆโต๊ะอา
