“ใคร! ใครบอกว่าไม่ผิด” “ไม่จำเป็นต้องมีคนบอก เพราะมิลล์ไม่ผิด แล้วอาเก่งก็ควรรีบเอาโทรศัพท์คืนมาได้แล้วค่ะ” พรึบ!! อ๊ายย!! “อาเก่งทำอะไร ปล่อยมิลล์นะ” ร่างเล็กถูกยกขึ้นนั่งบนโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ ก่อนจะโดนกดให้นอนหงายราบลงกับโต๊ะ ข้อมือเล็กสองข้างถูกจับให้กางออก ถึงจะพยายามดิ้น แต่ก็ไม่อาจสู้แรงเขาได้ “อาเก่งจะทำอะไร ปล่อยเดี่ยวนี้นะคะ” “ปล่อยแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้” “ถ้าไม่ปล่อยมิลล์จะฟ้อง..” “ฟ้องเลย อาจะได้เป็นผัวแบบเปิดเผยสักที” รอยยิ้มที่มุมปากทำให้สาวน้อยถึงกับใจหวิว เพราะเธอไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้จากเขามาก่อน “อาเก่งพูดอะไร แค่วันไนท์สแตนด์ เขาไม่นับกันหรอกนะคะ” “หึ งั้นอาก็จะเอาทั้งกลางวัน เอาทั้งกลางคืน แล้วก็จะเอาทุกวัน จนกว่ามิลล์จะนับว่าอาเป็นผัวเลยดีมั้ย?” พูดจบปากหนาก็ไซ้ตามคอขาวลงมาจนถึงเนินอก ก่อนจะผละหน้าออกแล้วมองหน้าคนตัวเล็กอีกครั้ง “มิลล์ไม่มีวันยอมรับมัน ไม่มีวั