9

1107 คำ

“ขี้อ้อนจังเลย แม่เองก็รักปลายมากนะลูก หายป่วยไวๆ นะจ๊ะคนเก่ง” หญิงวัยกลางคนลูบศีรษะให้พรลูกสาวคนเล็กของบ้าน “อบอุ่นจังเลยค่ะ” อารยามองแล้วเคลิ้มตามมีความสุขร่วมด้วย พี่สาวคนสวยส่งรอยยิ้มอ่อนหวานมาให้ตนเอง ไม่รู้คิดไปเองไหม ภายใต้ดวงตาคู่นั้นนอกจากน้ำตาแล้วยังมีความเสียใจแฝงลึกลงไป “จริงสิ เมื่อวานทั้งสองคนเจอกันยังไม่ทันได้พูดคุยหรือแนะนำตัวอะไรเลย หนูปลาย นี่หนูอายนะจ๊ะ คู่หมั้นของตาภีม รอเรียนจบคงได้แต่งงานกัน รู้จักกันไว้นะ อีกเดี๋ยวก็จะมาเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว” “ค่ะ/ค่ะคุณแม่” สองสาวส่งยิ้มให้กันอีกครั้ง คุณดุจตะวันเปิดโอกาสให้ทั้งสองได้คุยกัน เข้ามาดูความเรียบร้อยในห้องครัวและนำอาหารที่เตรียมมาด้วยใส่จานเก็บให้ในตู้กับข้าว ในขณะนั้นสองสาวก็คุยกันเจื้อยแจ้วไปเรื่อย ถูกคอกันสุดๆ ที่ถูกคอมากเป็นพิเศษก็คงเป็นเรื่องความสวยความงาม เครื่องสำอาง ประมาณนั้น สวยกันทั้งคู่ ต่างคนก็ต่างมีเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม