“ฉันไม่เคยบอกว่าอยากได้หัวใจจากเธอเลยนะ อย่าคิดไปเองสิ” ภาคภูมิโต้กลับในทันที “เหตุผลเพราะอะไร ฉันว่าเธอน่าจะรู้ดีแก่ใจ”
รู้ดีเชียวล่ะ ผู้หญิงคนเดียวที่เขาชอบคือน้องฟ้า ส่วนหล่อน... เขาแค่เก็บไว้เป็นนางบำเรอไร้ค่าไร้ราคา และเก็บไว้เพื่อยกตำแหน่ง ‘เมียน้อย’ ให้ไปนอนกอดในอนาคต ปลายฝนเกลียดสถานะตัวเอง เกลียดความใจร้าย อยากจะหนีไปให้ไกลแต่ยังแคร์แม่ของเขามาก
“ฉันไปทำอะไรให้คุณโกรธให้คุณเกลียดนักหนา คุณถึงทำลายชีวิตฉันมากขนาดนี้ ฮือ... ฉันเป็นคน มีหัวใจ เจ็บเป็น ร้องไห้เป็น...”
“...”
“คุณข่มขืน เหมือนฉันไม่ใช่คน เออ ฉันมันเด็กกำพร้า ฉันมาอาศัยครอบครัวของคุณ แล้วฉันคิดว่าฉันมีความสุขนักหรือไง!”
“...”
“เกลียดมากนัก ฉันก็กำลังจะไปจากคุณแล้วไง ปล่อยฉันสักทีสิ เลิกมารังแกฉันได้แล้ว ฉันไม่ใช่ตัวแทนน้องฟ้าหรือที่ระบายของใคร!”
หญิงสาวร้องไห้เสียงสั่นเครือควบคุมไม่ได้ ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงใจร้า
