ตอนที่17

1265 คำ

นับจากวันที่กวากวาไม่สบายนี่ก็เข้าวันที่สามแล้ว เก้ายังต้องทำความสะอาดห้องเอง เนื่องจากยังไม่ครบหนึ่งอาทิตย์ที่เขาให้แม่บ้านลาไป “เฮีย กวาเบื่อ กวาอยากออกไปด้านนอก” คนตัวเล็กเดินมาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา ก่อนบ่นด้วยหน้าตามู่ทู่ เพราะตั้งแต่เธอไม่สบายจนหายแล้ว เก้ายังไม่ยอมให้เธอออกไปเที่ยวเลย ไปไกลสุดแค่ห้างข้าง ๆ คอนโดเอง “หายดีแล้วรึไง” “ดีแล้วค่ะ ดีมาก ๆ เลย” เธอเดินไปแปะหน้าผากลงบนแขนแกร่งที่กำลังเก็บไม้กวาดอยู่ มือหนาดันหัวเธอออกก่อนจะขยี้เบา ๆ ลงบนเส้นผมนุ่ม “เมื่อคืนไม่เพลียรึไง” “กะ กะ ก็นิดหนึ่งค่ะ >_<” กวากวาตอบเสียงตะกุกตะกัก ถึงเมื่อคืนจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมีอะไรกับเขา แต่ก็ใช่ว่าเธอจะหายเขินอายแล้วสักหน่อย “เหรอ ไหนมาเช็กดูดิ” “อร๊าย เฮีย ไม่เอา” กวากวาร้องเสียงหลงเมื่อเสื้อยืดตัวบางถูกเลิกขึ้นจนอยู่เหนืออก พร้อมทั้งสัมผัสจากริมฝีปากร้อนที่ประกบลงบนเนินอกรุนแรง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม