อุณหภูมิร่างกายกวากวาไม่ลดน้อยลงเลย ตัวต้นเหตุจึงได้แต่เดินวนไปวนมาในห้องอย่างร้อนใจ ชายหนุ่มก้มลงมองมือถือทุก ๆ สองนาทีเพื่อรอให้ไวน์ติดต่อกลับมา ด้วยความที่เมื่อคืนเขาเผลอกินตุ๊กตาน้อยของเขาหนักไปหน่อย แถมยังฝากรอยรักไว้หลายจุดบนผิวเนียน เก้าจึงเลี่ยงการพาเธอออกไปโรงพยาบาลโดยการโทรให้ไวน์เข้ามาช่วยดูแทน กริ๊ง กริ๊ง “ฮัลโหล มึงอยู่ไหนแล้ววะไอ้หมอ” เก้ากดรับสายก่อนจะรีบยิงคำถามใส่ปลายสายทันที “จอดรถแล้ว มึงลงมาเปิดประตูเลย” เก้ามองกลับไปยังร่างเล็กที่นอนขดตัวอยู่บนเตียงด้วยสายตาเป็นห่วง รู้สึกกังวลใจถ้าต้องทิ้งเธอให้อยู่ในห้องคนเดียว “มึงขึ้นมาเองไม่ได้เหรอ ทำไมต้องให้กูลงไป” “ไอ้เฮียเก้าครับ กูไม่ใช่ลูกบ้านคอนโดมึง กูจะมีคีย์การ์ดมั้ยครับ” “เออ ๆ วุ่นวายจริง มึงรีบลงจากรถเลยนะ” “ใครเป็นอะไรวะ ทำไมมึงร้อนรนแปลก ๆ” “ไอ้หมอ ถ้ากูลงไปไม่เจอมึง กูจะฆ่าหั่นศพมึงด้วยมีดหมอของมึงนั่นแห