อุณหภูมิร่างกายกวากวาไม่ลดน้อยลงเลย ตัวต้นเหตุจึงได้แต่เดินวนไปวนมาในห้องอย่างร้อนใจ
ชายหนุ่มก้มลงมองมือถือทุก ๆ สองนาทีเพื่อรอให้ไวน์ติดต่อกลับมา ด้วยความที่เมื่อคืนเขาเผลอกินตุ๊กตาน้อยของเขาหนักไปหน่อย แถมยังฝากรอยรักไว้หลายจุดบนผิวเนียน เก้าจึงเลี่ยงการพาเธอออกไปโรงพยาบาลโดยการโทรให้ไวน์เข้ามาช่วยดูแทน
กริ๊ง กริ๊ง
“ฮัลโหล มึงอยู่ไหนแล้ววะไอ้หมอ”
เก้ากดรับสายก่อนจะรีบยิงคำถามใส่ปลายสายทันที
“จอดรถแล้ว มึงลงมาเปิดประตูเลย”
เก้ามองกลับไปยังร่างเล็กที่นอนขดตัวอยู่บนเตียงด้วยสายตาเป็นห่วง รู้สึกกังวลใจถ้าต้องทิ้งเธอให้อยู่ในห้องคนเดียว
“มึงขึ้นมาเองไม่ได้เหรอ ทำไมต้องให้กูลงไป”
“ไอ้เฮียเก้าครับ กูไม่ใช่ลูกบ้านคอนโดมึง กูจะมีคีย์การ์ดมั้ยครับ”
“เออ ๆ วุ่นวายจริง มึงรีบลงจากรถเลยนะ”
“ใครเป็นอะไรวะ ทำไมมึงร้อนรนแปลก ๆ”
“ไอ้หมอ ถ้ากูลงไปไม่เจอมึง กูจะฆ่าหั่นศพมึงด้วยมีดหมอของมึงนั่นแห
