“เอยก็ไม่ได้อยากทำหรอกค่ะ คิดว่าจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ” เธอตอบออกไปอย่างขมขืน และพูดจริงว่าจะไม่ทำอีกแล้ว ได้เงินก้อนนี้ก็พอเป็นค่ารักษามารดาที่ค้างทางโรงพยาบาลอยู่ หลังจากที่ปรึกษากับคุณหมอเรียบร้อยแล้ว ต้องทำกายภาพบำบัดให้มารดา แล้วถึงทำการรักษามะเร็งที่กำลังลุกลามอยู่โดยการให้เคมีบำบัด
“ดีแล้ว เพราะดูแล้วเธอก็ไม่ได้ชำนาญเรื่องงานที่ทำเลยสักนิด นอนแข็งยิ่งกว่าขอนไม้”
“จะให้เอยอยู่ตรงไหนของบ้านคะ” เธอรีบเอ่ยถาม เพื่อเปลี่ยนหัวข้อสนทนาเสีย เขาไม่รู้หรือไงว่าเธอไม่เคย
“ถ้าไม่รู้มาก่อนว่าเธอมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่น ฉันคงคิดว่าเธอไม่เคยจริงๆ” เขาไม่ได้ตอบแต่วกกลับไปเรื่องบนเตียงที่เพิ่งผ่านพ้นไปไม่นาน เธอหน้าแดงและไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี
“แต่เดี๋ยวนี้วิวัฒนาการทางการแพทย์ทันสมัย ฉันเข้าใจว่าทุกคนที่มีเงินสามารถจะทำอะไรกับร่างกายให้เต่งตึงได้” เขาพูดไปโน่นและเธอก็เริ่มเข้าใจ เขาไม่ได้คิดว่าเธอบริสุทธิ์ผุดผ่องแต่คงคิดไปพึ่งหมอทำสาวมากระมัง ไม่รู้ทำไมตอนนี้เธอรู้สึกโกรธเขาเหลือเกิน โกรธจริงๆ
“มันเรื่องของเอย” เธอเชิดคางขึ้นมีท่าทีไม่พอใจ
“เชิญพักห้องรับรองแขก” เขาผายมือไปอีกห้อง และเธอก็ไม่รอให้เขาพูดซ้ำ รีบเดินไปยังห้องนั้นและล็อกประตูแน่นหนา
องศามองประตูห้องพักรับรองแขกที่เมขลาเข้าไปพักด้วยใบหน้าครุ่นคิด เขาหมุนกายเดินกลับเข้าห้องอีกครั้งและอาบน้ำชำระร่างกาย
ในขณะที่เมขลาทิ้งตัวลงนอน เธอคิดว่าคงนอนไม่หลับ แต่เผลอหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ได้ อาจเพราะเตียงนุ่มนอนสบายและความอ่อนเพลียที่เกิดขึ้นระหว่างวันทำให้เธอเข้าสู่นิทรารมณ์อันแสนสุขได้อย่างง่ายดาย
ร่างของจิรดาโดนกระแทกกระทั้นไปตามแรงโยกของชัชชาติอย่างรุนแรง เธอร้องครางเสียงหลง แม้จะไม่ได้ยินยอมแต่ก็ยอมรับว่าบทรักของเขาทำให้เธอถึงจุดสุดยอดได้เสียทุกครั้ง
“พอแล้ว” เธอดันร่างของเขาออกห่างเมื่อเขายังไม่พอเพียงแค่นี้ ยังจะเอาเธอต่ออีก
“ผัวยังไม่อิ่มเลยเมียจ๋า”
“ไปอดอยากมาจากไหน” เธอดันใบหน้าของเขาที่ซุกเข้ามาหาออกห่าง เพราะชัชชาติไม่ใช่คนที่จะขาดแคลนผู้หญิงเลยแม้แต่น้อย
“ก็คิดถึงเมียไง”
“เลิกเรียกฉันว่าเมียได้แล้ว”
“ไม่เรียกเมียแล้วเรียกอะไร เราเอากันออกบ่อย” ประโยคของเขาทำให้เธออยากจะฆ่าเขานัก เธอเผลอได้เสียกับชัชชาติก่อนที่องศาจะเดินทางมาหาเพื่อทวงเรื่องการหมั้นหมายระหว่างกัน
ชัชชาติเป็นพวกชอบถ่ายคลิป เขาถ่ายคลิป แบล็กเมล์เธอเอาไว้ บังคับเธอให้ร่วมหลับนอนด้วยบ่อยๆ เธอไม่น่าหลวมตัวไปคบกับเขาตั้งแต่แรกเลย แถมเขายังชอบไถ่เงินเธออีก แต่เธอหนีจากเขาไปไม่พ้น แม้อยากจะฆ่าเขาให้ตายก็ตามที
“หยุดพูดได้แล้ว” จิรดาพยายามก้าวหนีลงจากเตียง แต่ชัชชาติกอดรัดร่างบอบบางเอาไว้ ไม่ยอมให้เธอหนีไปไหนได้
“อยากจะกลับไปหาไอ้คู่หมั้นหน้าอ่อนของเธอหรือไง ฉันว่าหมอนั่นน่ะไก่อ่อน คงไม่ทำอะไรเธออย่างถึงใจแบบฉันหรอก ถ้ามันทำไม่เป็นก็ให้มันมาปรึกษาฉันก็ได้นะว่าเอาเธอยังไงให้ครางลั่นเตียงทั้งคืน”
“ไอ้บ้า! หุบปากเดี๋ยวนี้นะ”
“โอนเงินเข้าบัญชีฉันหรือยัง” ชัชชาติยอมปล่อย พลางเอ่ยถามอย่างเป็นต่อ
“โอนแล้ว แกไปเช็กดูสิ” เธอกระชากเสียงก่อนจะรีบหนีเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแต่งตัว พอออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เห็นว่าเขากำลังนอนสบายอยู่บนเตียง พอเขาเห็นหน้าเธอก็ยกโทรศัพท์ที่มีข้อความการโอนเงินให้เธอดู ก่อนจะนำมาจุ๊บเบาๆ บอกว่าชอบใจนัก
“ขอบใจนะจ๊ะเมียจ๋า ถ้าเปลี่ยวเหงา ไอ้คู่หมั้นหน้าอ่อนของเมียทำตัวเป็นสุภาพบุรุษไม่กล้าแตะเนื้อต้องตัวก็กริ่งกร๊างมาหาผัวได้นะ เดี๋ยวผัวจะจัดให้จนถึงใจเลย”
“ไอ้บ้า หุบปากไปเลย” จิรดากระชากเสียงใส่ก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายเดินไปยังประตูห้องพักของชัชชาติอย่างหงุดหงิดใจ
“ไอ้เลว ฉันอยากจะฆ่าแกนัก อย่าให้มีโอกาสแล้วกัน” จิรดาพูดใส่ประตูด้วยน้ำเสียงเกลียดชังแต่เบาแสนเบา ก่อนจะเดินไปยังลิฟต์
เธอลงมายังลานจอดรถและขับรถออกมาอย่างเรื่อยเปื่อย ตอนนี้ไม่ค่อยไม่อยากกลับบ้านสักเท่าใดนัก เมื่อคืนเป็นงานวันเกิดขององศา เธอไปร่วมแสดงความยินดีกับเขาด้วย แต่อยู่ได้ไม่นานชัชชาติก็โทร. มาตาม เธอไม่รับก็ส่งรูปโป๊เปลือยของเธอมาจิก เธอเลยต้องรีบปลีกตัวออกมาก่อนบอกว่าเพลียและง่วง ในขณะที่องศาก็ทำท่าจะมาส่งแต่เธอปฏิเสธและให้เขาสนุกกับเพื่อนๆ ของเขาต่อ
องศาเป็นคนมีเพื่อนเยอะ เป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ด้วยกันที่เมืองนอก และเป็นเพื่อนที่ทำธุรกิจร่วมกันอยู่ที่นี่ก่อนที่เขาจะกลับมาดูแลสาขาที่ประเทศไทยเพราะผู้เป็นอาป่วยเลยอยากให้หลานกลับมาอยู่ใกล้ๆ องศาซึ่งรักผู้เป็นมาอามากเพราะหลังจากที่บิดามารดาเสีย ท่านก็เลี้ยงเขามาโดยตลอด จึงรีบเดินทางกลับมาประเทศไทยเป็นการด่วน และคนป่วยก็พูดเรื่องสัญญาการหมั้นหมายที่มีมาตั้งแต่เด็ก นั่นทำให้องศาต้องมาทำตามความต้องการของผู้เป็นอาก่อนตาย
พอคิดถึงองศาขึ้นมา เธอจึงเลี้ยวรถไปยังบ้านแถบชานเมืองของเขา เช้าๆ แบบนี้ถ้าได้รับประทานอาหารเช้าด้วยกันคงจะดีไม่น้อย
จิรดาสลัดเรื่องของชัชชาติทิ้งไป เพราะถ้าเธอมีโอกาสเธอจะจัดการชัชชาติให้หายสาบสูญไปจากชีวิตของเธออย่างแน่นอน แต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ เพราะมันมีคลิปร่วมรักเอาไว้แบล็กเมล์เธออยู่
จิรดานึกถึงคู่หมั้นหนุ่มแล้วรู้สึกดีขึ้นมามาก ถ้าเธอกำจัดชัชชาติออกไปจากชีวิตได้ในเร็วๆ นี้เธอก็จะได้แต่งงานกับผู้ชายที่เพียบพร้อมและสมบูรณ์แบบอย่างองศา ซึ่งผู้หญิงทุกคนคงไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอนว่าองศาเป็นผู้ชายที่ไม่มีใครกล้าปฏิเสธได้
เขาไม่เจ้าชู้และให้เกียรติเธอเสมอ เธอจึงต้องทำตัวให้คู่ควรกับเขา จิรดาเร่งความเร็วรถให้มากขึ้นเพื่อขับให้ไปถึงบ้านพักขององศาให้เร็วที่สุด
เธออยากกอดเขาสักนิดเพื่อให้หายเหนื่อยและหายล้าจากความรู้สึกไม่ดีที่เกิดจากชัชชาติ
หญิงสาวจอดรถหน้าบ้านของเขา เธอสามารถมาที่บ้านของเขาได้ทุกเวลาเพราะเขาให้กุญแจบ้านเอาไว้กับเธอ
จิรดาเดินเข้ามาในบ้านด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่รอยยิ้มของเธอจะจางหายไปเมื่อเห็นเมขลาเดินออกมาจากห้องห้องหนึ่ง
“นังเอย แกมาทำอะไรที่นี่” เสียงของจิรดาทำให้องศาที่ตื่นนอนแล้ว และอาบน้ำแต่งตัวเพิ่งเสร็จเปิดประตูห้องออกมา เขายังไม่ทันได้ห้ามปรามหรือพูดอะไร จิรดาก็ตรงเข้าไปหาเมขลาก่อนจะจิกผมอีกฝ่ายเต็มแรงและตบจนหน้าหัน
“นังหน้าด้าน แกมาทำอะไรที่บ้านของพี่องศา แกมานอนกับเขาเหรอ นังกระหรี่ นังชั้นต่ำ วันนี้แกตายเสียเถิด ยั่วคุณพ่อไม่พอ ยังมายั่วคู่หมั้นของฉันอีก เมื่อไหร่แกสองแม่ลูกจะตายๆ ไปสักทีนะ”
เพี้ยะ!!! ใบหน้าของเมขลาหันไปตามแรงตบ ร่างน้อยล้มลงไปกองกับพื้น ในขณะที่จิรดาตรงเข้าไปจิกผมของเมขลาเต็มแรงด้วยดวงตาเกรี้ยวกราด หมายจะฆ่าให้ตาย
“แกตายซะเถอะ ถ้ามีแกต้องไม่มีฉัน แกกับฉันอย่าอยู่ร่วมโลกกันอีกเลย”
“ดาใจเย็นๆ ก่อน” องศารีบเข้าดึงตัวของคู่หมั้นสาวเอาไว้
“พี่องศายังจะให้ดาใจเย็นอยู่อีกเหรอคะ นี่พี่นอนกับมันแล้วใช่ไหม ทำไมถึงได้ทำอะไรทุเรศๆ แบบนี้นะ” เธอสะบัดมือของคู่หมั้นหนุ่มออกไป ก่อนจะเข้ากระชากผมของศัตรูตัวร้ายและตบสั่งสอนอย่างโมโห
“แกตายเสียเถอะ ฉันอุตส่าห์ไล่แกออกจากบ้านของฉันแล้ว เพื่อไม่ให้มายุ่งกับคุณพ่อ แกยังจะมายุ่งกับคู่หมั้นของฉันอีก
“โอ๊ย! คุณดา ปล่อยเอยเถอะค่ะ เอยเจ็บ”
“ฉันอุตส่าห์ให้ผู้ชายพวกนั้นไปฉุดแก แต่แกก็ยังรอดมาได้ รอดมาเป็นเสี้ยนหนามหัวใจของฉันอีก ถ้าไม่มีแกสักคนชีวิตฉันคงจะมีความสุขมากกว่านี้”