Doctor 14 ขวางไม่ได้

1700 คำ
1 ชั่วโมงต่อมา ฉันลุกแต่งตัวเรียบร้อยแล้วและรอไอ้พีชมารับเพราะว่ารถของฉันอยู่ที่สนามแข่งน่ะสิและก็ไม่อยากเอารถรถของพี่เคนมาขับด้วยเพราะมันคงไม่ใช่เรื่องที่ดีเท่าไหร่หรอก ตึก ๆ ๆ ๆ “จะไปไหนเหรอครับ?” เมื่อฉันเดินลงมาจากห้องแล้วก็มีเสียงถามขึ้นและเมื่อหันไปก็พบว่าเป็นชานนั่นเองที่กำลังยืนอยู่ข้างบันได แต่ว่าฉันจะไปแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเขาด้วยล่ะ? “ไปหาเพื่อนน่ะครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะ” “บอกคุณหมอหรือยังครับ?” กึก! ฉันกำลังจะก้าวขาแต่ก็ต้องชะงักอีกรอบนี่มันชีวิตฉันนะทำไมต้องบอกใคร ๆ ด้วยล่ะ? “ไม่บอกไม่จำเป็นต้องบอกด้วย” ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกมาจากบ้าน พรึ่บ!! แต่ว่าเหมือนมันจะไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะว่าลูกน้องทั้งหมดมาขวางทางของฉันเอาไว้ จิ๊! อยากให้ฉันหงุดหงิดจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย? “หลบไป” “ผมคงปล่อยคุณพีต้าร์ออกไปไม่ได้หรอกครับถ้ายังไม่ได้รับขออนุญาตจากคุณหมอ...” “ถ้าคิดว่าห้ามก็เข้ามาดิ” ฉันหักนิ้วหมุนคอไปมาเพื่อยืดเส้นยืดสายเพราะดูเหมือนว่าจะออกไปง่าย ๆ ไม่ได้ อย่างที่พี่มันบอกจริง ๆ ออกยาก -_- “พวกเราไม่อยากใช้ความรุนแรงกับคุณพีต้าร์นะครับ” ไม่อยากใช้แต่ล้อมฉันไว้หมดแล้ว “ก็เข้ามาดิ” ตุบ!ตับ!! ฉันวิ่งเข้าใส่ก่อนจะปล่อยหมัดปล่อยลูกเตะใส่คนพวกนั้นไปฉันพยายามทางเพื่อวิ่งหนีออกมา ไม่อยากรุนแรงเกินไป “คุณพีต้าร์!!” ฉันอาศัยความตัวเล็กหลบหลีกพวกนั้นจนสามารถออกนอกประตูบ้านมาได้แต่ยังเหลือประตูรั้วที่โคตรสูงและใหญ่อยู่ แต่แค่นั้นไม่สามารถทำให้เด็กเกเรอย่างฉันได้หรอก “ย๊า!!!” หมับ!! ฉันกระโดดเกาะกับต้นไม้ก่อนจะปีนข้ามรั้วมา “ไอ้พีช!” ดีที่มันมาพอดีฉันเลยเรียกมันเอาไว้ก่อนมันจะผ่านไป “ขึ้นไปทำห่าอะไรวะ?” “มารอตรงนี้โว้ยยยย!!” ฉันแหกปากบอกก่อนจะหันไปมองพวกนั้นที่วิ่งตามติด ๆ “เออ ๆ” มันบอกส่วนฉันก็กระโดดลงจากกำแพงที่โคตรสูง ตุบ!!!! “อ๊ากกกก!!!ตีนกู” ขาเกือบหัก “สมน้ำหน้ามึงไม่ออกมาดี ๆ วะ?!” มันทำหน้าเหมือนจะขำฉัน “ก็ถ้าอะออกดีได้กูออกแล้ว อ้าก!!เจ็บตีน” หมับ! ฉันกระโดดขึ้นมอไซต์ของมัน “คุณพีต้าร์!!!อย่าไปนะครับ!!!” เสียงของชานตะโกน “ไปสิวะจะรอให้พวกนั้นมาจับกูกลับไปเหรอ?!” ป้าบบ! ฉันตีหลังมันที่มัวงงห่าอะไรไม่รู้ “อะเออ ๆ” บรื้นนนนน!!!!! และมันก็ขับออกมาส่วนฉันโล่งใจที่พยายามหนีออกมาได้ ดูท่าฉันคงต้องทำข้อตกลงกับพี่มันสักหน่อยว่าเขาไม่มีสิทธิ์มาจำกัดพื้นที่ของฉันแบบนี้ “มึงกลายเป็นคุณหนูไปแล้วเหรอวะ?!” มันตะโกนถามขณะขับรถ “ไม่ใช่เว้ยยย!!เดี๋ยวกูเล่าให้ฟัง” “เออ ๆ เกาะแน่น ๆ ไอ้หนู” “หนูพ่องงง!!!มึงอ่ะ” ด่าแม่งเลยเพราะฉันตัวเล็กกว่าพวกมันเลยกลายเป็นไอ้หนูไปเฉยเลยแต่ถ้าเรียกเมื่อไหร่โดนด่า “แรงมากไอ้สัส!!” ตึก HJ เอี๊ยดดด!!! ตุบ!! ฉันกระโดดลงจากรถเมื่อมาถึงเป้าหมายแล้วที่นี่เป็นตึกร้างที่ไม่มีใครมาดูแลนานหลายปีแล้วมันเลยกลายเป็นสถานที่มั่วสุมของพวกวัยรุ่นจำนวนมากมากินเหล้า เสพยา หรือไม่ก็มามั่วเซ็กซ์กันที่นี่ บอกตรง ๆ ที่นี่แม่งแหล่งคนเหี้ยของจริงฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทนมาได้ยังไงแต่ไม่นานก็ชินแล้วแหละคนเอากันตรงหน้าฉันยังแทบไม่รู้สึกอะไรเลย “มาแล้วเหรอวะ?” เสียงไอ้เก็ตมันยกมือถามเมื่อฉันเดินเข้ามาเสียงเพลงดังมากเป็นระยะ “ยังมั้งไอ้ควายไม่แหกตาดู” ฉันตอบอย่างกวนตีน “ปากดีแบบนี้ไม่หน้าแก่ตายวะมึงอ่ะ เอาเหล้าหรือเบียร์?” มันด่าเสร็จก็ถาม “เหล้า” “แต่หัววันนนนน” มันพูดก่อนจะส่งแก้วเหล้าให้ก็จริงตอนนี้มันพึ่งบ่ายโมงเองก็แดกเหล้าซะแล้ว “แล้วนั่นลอยไปไหนวะเพื่อนฝูงไม่ทักเลยหรือไง?” ไอ้พีชพยักหน้าไปทางไอ้ชลที่ตอนนี้ล่องลอยเพราะเสพยา “ไปไหนก็เรื่องของมันเถอะ ว่าแต่มึงอะได้ข่าวออกจากไปแล้วไปอยู่ไหน?” ไอ้เก็ตถามฉัน “ไปเป็นคุณหนูอยู่บ้านใหญ่โต” ไอ้พีชเสือกตอบแทน “จริงเหรอวะ?” “ไม่ใช่เว้ย!!!เขาแค่ให้อาศัยระหว่างที่หาที่อยู่ใหม่แค่นั้นเอง” ฉันตอบส่ง ๆ ไปงั้นแหละ “แล้วไม่มาอยู่กับพวกกูวะ?” “บ้านพวกมึงปกติเหรอ?” ฉันไม่ได้อยากซ้ำเติมหรืออะไรหรอกนะแต่ฉันพูดจริง “ไอ้เก็ตก็ทะเลาะกับพ่อทุกวันไม่ต่างจากกู” “ไอ้พีชแค่ลำพังตัวมันก็น้องยังเอาตัวไม่รอด” “ส่วนไอ้ชลสภาพนั้นคิดว่ากูจะพึงพาได้ไหม?? เดี๋ยวได้พากันติดยาไม่เป็นอะไรทำอะไรหรอกเพราะงั้นเดี๋ยวจัดการเอง” “และจะเรียนจบแล้วหางานกันยังอ่ะ?” ไอ้เก็ตถาม “กูยังทำที่อู่ของเสี่ยเปลวนั่นแหละ” ฉันตอบไปความจริงแล้วพวกมันก็เคยไปทำนะแต่อยู่ได้นานก็ออกเพราะแม่งมัวเล่นยาจนไม่ทำอะไรสุดท้ายโดนไล่ออกเหลือแค่ฉัน “กูก็ยังสมัครงานไปเรื่อย ๆ แหละ ไม่รู้เหมือนกันวะมึงคิดเกรดเฉลี่ยเท่าจิ๋มมดจะเอาไปทำอะไรได้วะ” ฉันกระดกเหล้าฟังพวกมันคุยกัน หมับ!! ฟอดดดด!!! แรงกอดจากด้านหลังพร้อมทั้งโดนหอมแก้ม “คิดถึงต้าร์จัง” “ต้าร์ก็คิดถึงเบลเหมือนกัน จุ๊บ!” ฉันหันไปจูบปากของเธอเบา ๆ เบลเป็นผู้หญิงที่ฉันสนิทที่สุดและนอนกับเธอบ่อย ๆ เมื่อก่อนนอนบ่อยแต่ไม่เคยสอดใส่เพราะเธอเป็นคนขอเองนั่นแหละซึ่งมันก็ดีมากสำหรับฉันด้วย เลยตกลงไปนอนกับเบลบ่อย ๆ แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอ “คิดถึงแต่ไม่โทรหา ไม่ไลน์มา คิดถึงแบบไหน?” “คิดถึงแบบเบื่ออออเธอไง เหอะ!!” ไอ้เก็ตพูดแขวะสองคนนี้เจอกันทีไรต้องกัดกันทุกที “ปากเสีย!!ต้าร์เขางานยุ่งย่ะเนอะ ๆ ฟอดดดด” “ยุ่งอะไรมันนอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำ...” พลั๊ว!! “มึงอย่าพูดมากไอ้เก็ต” ฉันปาขวดน้ำใส่มัน “เหอะ!!!” พรึ่บ!! มันทำท่าไม่พอใจก่อนจะเดินออกไป “เป็นห่าอะไรของมัน?” ฉันกับไอ้พีชหันมองหน้าอย่าง งง ๆ เพราะไม่เคยเห็นไอ้เก็ตเป็นแบบนี้มาก่อน “อย่าไปสนใจคนแบบนั้นเลยต้าร์เรามาคุยเรื่องของเราดีกว่า...อื้อออ” เบลจับหน้าของฉันก่อนจะจูบลงมา ฉันที่ไม่ได้คิดอะไรก็จูบกลับก่อนจะดึงเบลมานั่งและนัวเนียพร้อมกับกินเหล้าและสูบหรี่ไปด้วย วันนี้งดเนื้อ =_= “ขอออกไปสูดอาการหน่อย” ฉันพูดขึ้นความจริงจะออกไปดูไอเก็ตด้วยมันหายไปนานกลัวไปเมายาตรงไหนเข้า “เบลไป...” “ไม่ต้องจะไปหาไอ้เก็ต” ฉันหันไปมองไอ้พีชที่ตอนนี้ก็เริ่มเมาแล้วเพราะผ่านมาหลายชั่วโมง “ก็ได้” แค่อ้างชื่อมันเบลก็จะไม่ยุ่งด้วยเป็นอะไรกันนะคู่นี้ ตึก...ตึก...ตึก... หมับ!!! “พีต้าร์ใช่ไหม?” ระหว่างที่กำลังเดินตามหาไอ้เก็ตก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเรียกฉันเอาไว้เคยเห็นหน้าอยู่ผ่าน ๆ เหมือนว่าเธอจะเป็นขี้อายไม่กล้าเข้าหาใครแต่ฉันก็รู้ตัวว่าเธอมองฉันอยู่บ่อย “มีอะไรเหรอ?” “คือเรา...ชอบนายนะ!” เธอพูดมันออกมาตรง ๆ คงจะรวบรวมกล้ามาเยอะเหมือนกัน “ชอบเรา?” “อะอืม >//////0<” “ชื่อก็น่ารักสมตัวเลย” หมับ! ฉันจับหัวของจิ๋วเธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กสมชื่อนั่นแหละ “พี่พีต้าร์อ่ะจิ๋วเขิน” ตุบ!!! ขณะที่ฉันกำลังยืนคุยกับจิ๋วไอ้เก็ตก็เดินมาชนฉันอย่างแรง พื้นที่เยอะแยะแต่เสือกมาชนฉันแปลกไหม? “เป็นเหี้ยอะไรของมึง?” ฉันถามมันอย่างเหลืออดเมื่อกี้มันก็คงไม่พอใจฉันนั่นแหละแต่มันไม่พอใจเรื่องอะไรทำไมไม่พูดวะ? “เหอะ!!!” “เหอะเหี้ยอะไรเป็นอะไรก็พูดมึงเพื่อนกูนะ!!มีปัญหาอะไรก็บอกมาเลย!!” “มึงไม่จริงจังแล้วทำไมไม่เลิกไปวะ?!” มันถามเสียงดัง “อะไรของมึง?” “เบล!!” มันพูดชื่อนั้นออกมาเสียงดัง “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึงกูจะจริงจังหรือไม่จริงจังแล้วมันหนักหัวใส่ไหนของมึงเหรอ?” เพราะเหล้าที่กินไปเยอะตอนนี้ไม่มีแล้วพูดดีอะไรอะปากหมาล้วน ๆ “ไอ้ต้าร์!!!” หมับ!! มันกระชากคอเสื้อของฉันอย่างแรง “มึงชอบเบลเหรอ?” ฉันถามจากที่สังเกตุท่าทางของมัน “...!!!” “ถ้ามึงชอบก็เอาไปดิ เพราะกูก็เบื่อแล้วเหมือนกัน” เบื่อผู้หญิงทุกคนนั่นแหละไม่ใช่แค่เบล “ตะต้าร์...” เสียงของเบลทำให้เราหันไปมอง “มาก็ดีแล้ว....เบลอย่ามายุ่งกับต้าร์อีก ต้าร์เบื่อ...” เพี๊ยะ!!! เบลตบมาแรง ๆ ที่หน้าของฉัน “เลว!!!” แถมด่าก่อนจะวิ่งออกไป “ตามไปดิ ไปดามใจเรียกคะแนนหน่อย” ฉันบอกไอ้เก็ต “ไอ้ต้าร์มึงแม่ง...!!” “^-^”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม