Doctor 15 ตามกลับ
1654 คำ
“ไม่น่าเชื่อวะว่าไอ้เก็ตมันจะชอบเบล?”
“ถึงว่าาา~มันชอบหงุดหงิดดด เวลายัยยยเบลไปกับมึงงง ฮึก!!” เสียงของไอ้พีชกับไอ้ชลที่พึ่งได้สติจากการเมายาพูดถึงเรื่องที่ไอ้เก็ตมันชอบเบล ซึ่งฉันเองก็พึ่งรู้เหมือนกันครั้งนี้มันคงไม่อยากทนแล้วเลยระเบิดอารมณ์ออกมาแบบนั้น
“พูดไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องพูดมึงอ่ะ!”
“กูพูดจริ๊ง!!เวลายัยเบลปายกับมึงนะมันแดกเหล้าอย่างกับน้ำ เฮือก! เลย” ความจริงฉันก็ผิดเองแหละที่ไม่ได้สังเกตุว่าไอ้เก็ตมันรู้สึกยังไงทำไปเพียงแค่อยากเอาชนะใครบางคนเท่านั้น
“แล้วมึงโอเคไหม?”
“ทำไมกูต้องไม่โอเคด้วย?” ฉันถามมันกลับ
“โดนตบมานิ”
“แค่นี้เองโดนกระทืบมากกว่านี้อีก” ฉันตอบอย่างไม่ใส่ใจกับเบลฉันมองเป็นเพื่อนคนนึงเท่านั้นแหละ
“มึงไม่จำเป็นต้องเสียสละทุกเรื่องก็ได้นะถ้ามึงชอบเบลเหมือนกัน”
“ถ้ากูชอบเบลกูจะยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นทำไมเพราะงั้นมึงไม่ต้องห่วงหรอกกูไม่ได้เจ็บหรือเสียใจอะไรสักนิดออกจะโล่งใจด้วยซ้ำที่เบลได้เจอคนที่ชอบเธอจริง ๆ กูมันเหี้ยมึงก็รู้นิ” ฉันพูดกับมันก่อนจะกระดกแก้วเหล้าใส่ปาก
“หึ นั่นเหยื่อใหม่มึงป่ะ?” มันพยักหน้าไปด้านหลังของฉันเป็นจิ๋วนั่นเองที่เดินเข้ามาพร้อมแก้วเหล้าในมือ
“พี่พีต้าร์...” เธอยืนนิ่งหน้าแดง
“ว่าไงคะ?”
“อะเอ่อ จิ๋วเอาเหล้ามาให้” สิ่งที่ต้องระวังเวลามาที่นี่คืออย่ารับของ ๆ ใครมากินเพราะเราไม่รู้ว่ามันจะมีอะไรบางน่ะสิ ส่วนมากฉันจะปฏิเสธไปถ้าไม่ใช่จากเพื่อนฉันจะไม่กินเด็ดขาด
“พี่เมาแล้วอ่ะทำไงดี?” ฉันแกล้งถาม
“เหรอคะ...งั้นไม่เป็นไรค่ะจิ๋วไม่อยากบังคับพี่” เธอทำหน้าเหมือนจะเสียใจมากถ้าฉันไม่กินมันแต่เธอก็ไม่ได้บังคับอะไรคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง เพราะถ้ามีก็คงจะยัดเหยียดมากกว่านี้แล้วล่ะ
“ก็ได้ แต่หนูจิ๋วต้องป้อนพี่นะ”
“ดะได้ค่ะ -/////-”
“ไอ้ต้าร์อย่าแดกมัว...” ไอ้พีชบอกอย่างเป็นห่วงเพราะปกติฉันไม่กินของใคร
“เออ รู้แล้วน่า”
“จิ๋วป้อนนะคะ...” หมับ! แต่ยังไม่ทันจะถึงปากของฉันแก้วเหล้าก็โดนแย่งไปซะก่อน
“เฮ้ย!!อะไรวะ?!” กึก!! ฉันกำลังจะหันไปหาเรื่องก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นหน้าคนที่แย่งแก้วเหล้าไป
“ไง?”
“สนุกมากไหม?” เขาถามด้วยน้ำเสียงเย็น ๆ อย่างที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนทำเอาทั้งร่างกายเย็นเฉียบทันที
“หมอ...”
“หมอ? หึ สงสัยอยากโดนตรงนี้สินะ” เขาเดินเข้ามาใกล้ฉัน
“พี่มาที่นี่ได้ยังไง?” ฉันรีบเปลี่ยนสรรพนามที่เรียกเขาทันที เพราะรู้ว่าเขามันคนพูดจริงทำจริง
“เรื่องนั้นไม่ต้องรู้หรอกรู้แต่ว่ามึงอะมานี่เดี๋ยวพีต้าร์!”
“เฮ้ย! พี่คะอยู่ ๆ มาทำแบบนี้ได้ยังไงอะและดูเรียกพี่พีต้าร์”
“อย่ามาเสือก” เขาหันไปด่าจิ๋ว
“พี่เคนนั้นผู้หญิงนะ!!” ฉันบอกกับเขาเสียงดุ
“กูไม่สนหรอกจะหญิงหรือชายถ้ายุ่งกับมึงกูด่าหมด” แต่สิ่งที่เขาพูดแม่งโคตรไม่คาดคิดเลย
“...!!!”
“พี่มากเกินไปแล้วนะ!!เป็นอะไรกับพี่พีต้าร์เหรอคะ?! ถึงมาตามแบบนี้หรือว่าชอบพี่พีต้าร์เหมือนกันเลยมาโวยวาย!” จิ๋วที่ตอนแรกเหมือนจะขี้อายตอนนี้กลายเป็นคนปากจัดไปแล้ว
“เธอเอาเหล้านี่มาให้ใช่ไหม?” เขาพูดพร้อมชูแก้วเหล้าของจิ๋ว
“ใช่! เอามานะ” พรึ่บ! จิ๋วพยายามแย่งคืนแต่พี่เคนไม่ยอมหลบทันก่อนจะกระดกเหล้าใส่ปาก
“เฮ้ย!!พี่กินทำไม?!” ฉันร้องอย่างตกใจเมื่อเขากินมันเข้าไป แม่งเอ๊ย! แล้วในเหล้ามีอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้
“ทำไมมึงอยากกินเหรอ?!” เพล้ง!! เขาหันมาถามอย่างไม่พอใจก่อนจะปาแก้วลงพื้นจนแตก
“กรี๊ดดด!” จิ๋วร้องกรี๊ดออกมาอย่างตกใจ
“ไม่ใช่แบบนั้น อ๊ะ!!!” หมับ! ฉันยังพูดไม่จบพี่เคนก็กระชากแขนของฉันก่อนจะลากออกมาตึก
“เฮ้ย!!นั่นมันหมอคนนั้นนี่หว่า” ไอ้เพื่อนเวร!!!ฉันได้ยินเสียงของพวกมันตามหลังมาแต่ตามมาไม่ทันเพราะเมากันอยู่ ฉันตอนแรกที่มึน ๆ ตอนนี้ก็เริ่มสร่างแล้วเพราะเจอพลังหมอเคนเข้าไป
ตึก ๆ ๆ ๆ
“ช้า ๆ หน่อยได้ไหม...” ฉันพยายามบอกกับพี่เคนที่เดินแบบไม่รอกันถ้าจะไม่รอก็ปล่อยมือให้ฉันเดินดีกว่า
ปึก!!!
“โอ๊ยยยยย!!!” และพอหยุดก็ไม่บอกทำให้หน้าของฉันชนเข้ากันแผ่นหลังของเขาอย่างแรง และเมื่อออกมานอกตึกแล้วก็พบว่าท้องฟ้ามืดหมดแล้ว
“เข้ารถไปซะ” เมื่อเขาบอกก็ทำให้ฉันเห็นว่ามันรถหรูจอดอยู่น่าจะของเขานั่นแหละ
“พี่...” หมับ!!!
ปึก!! เขาไม่ฟังห่าอะไรนั้นจับฉันยัดใส่รถทันทีก่อนจะปิดประตูอย่างแรงฉันพยายามเปิดออกแต่ไม่สำเร็จเขาคงล็อกมัน รถหรู ๆ ข้อเสียมันเป็นแบบนี้แหละ ปัดโถ่เว้ย!!!!
บรื้นนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!
เมื่อเขาขึ้นรถมาบ้างก็ขับรถออกด้วยความเร็วสูงทันที ฉันไม่กลัวหรอกเพราะฉันเองก็แข่งรถเหมือนกันและรู้ดีว่าเขาฝีมือแค่ไหนด้วย
“พี่มาที่นี่ได้ยังไง?” ฉันเลยถามในสิ่งที่สงสัยมากที่สุด
“กูรู้ทุกอย่างนั้นแหละพีต้าร์”
“พี่พูดดี ๆ ได้ป่ะ?! ความจริงพี่ไม่ควรมาหงุดหงิดหรือโมโหเลยซ้ำด้วยอ่ะ!!ต้าร์ไม่ได้ทำให้พี่เดือดร้อนสักหน่อย!!” ฉันบอกกับเขาเสียงดังเพราะเขาเริ่มพูดไม่ดีก่อน
“กูควรพูดดีกับเด็กแบบนี้เหรอ?!”
“มึงหนีออกมาไปเที่ยวแดกเหล้าตั้งแต่หัววัน!!!วันนี้มึงเสพยาด้วยหรือเปล่า?” เขาหันมามองหน้าฉัน
“เป็นหมอก็คิดเอาเองสิ!!!และที่สำคัญต้าร์ไม่ได้หนีพวกลูกน้องพี่มาตามจับต้าร์เองนิ!!” ฉันกอดอกอย่างไม่พอใจ
“นั่นเพราะกูบอกเอาไว้ไงว่ามึงจะออกไปไหนต้องได้รับอนุญาณจากกูก่อน”
“ก็พี่บอกลูกน้องไม่ได้บอกต้าร์สักหน่อยและพี่ก็เลิกหยาบแบบนั้นได้แล้ว!!ถ้าไม่หยุดต้าร์จะพูดบ้างและอย่างหาว่าต้าร์ก้าวร้าว”
“พีต้าร์!!!มึงมีความผิดนะ!!!”
“กูไม่ผิด!!!” ในเมื่อบอกแล้วไม่ฟังก็ต้องแบบนี้แหละอยากแรงมานักใช่ไหมได้ดิ!!!
“พีต้าร์!!!”
“ก็มึงพูดก่อนนะ!!และนี่มันชีวิตกูด้วยความจริงจะไปไหนมันก็เรื่องของกู...”
เอี๊ยดดดดดดดด!!!!!!!!!!
อยู่ดี ๆ เขาก็เลี้ยวรถเข้าข้างรถอย่างแรงฉันไม่ทันตั้งตัวเกือบทำให้หัวโขกกับหน้ารถแล้ว เป็นอะไรของเขาโมโหมากจนอยากต่อยฉันหรือไง?!
“ทำไมจอดรถจะต่อยเหรอ?!!!”
“แฮ่ ๆ อื้มมมม!!” อยู่ ๆ เขาก็เกิดอาการแปลก ๆ ขึ้นมา ฉันมองอย่างตกใจเพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรเมื่อกี้ยังเถียงกันอยู่เลย หน้าของเขาแดงไปหมดมือเกร็งตัวเกร็งไปทั้งตัว
“พะพี่เคนเป็นอะไร?” ฉันหยุดก้าวร้าวและสนใจอาการของเขาแทน
“อ่าส์ พีต้าร์ ซี๊ดดดด!” เสียงครางของเขาทำเอาตัวฉันชาไปหมดอย่างบอกนะว่าแก้วแก้วเหล้าเมื่อกี้มียาปลุกเซ็กซ์อยู่
“พะพี่เคน”
“อ่าส์ซี๊ดดดด ยาห่าอะไรวะแรงฉิบหายเลย” พรึ่บ! เขาพูดออกมาพร้อมกับถอดเสื้อออกมาทำให้เห็นแผงอกขาว ๆ พร้อมซิทแพทสวย ๆ
ไม่ ๆ อย่าไปโฟกัสตรงนั้น
“พี่ย้ายที่นั่งเลยต้าร์ขับรถเอง” หมับ!! เขาจับมือของฉัน
“ชะช่วยหน่อย อ่าส์ ตอนนี้ไม่ไหวแล้วต้าร์”
“ชะช่วยยังไง?”
“งั้นเอาผู้หญิงไหมเดี๋ยวต้าร์พาไปปลดปล่อย...” ฉันเสนอ
“ไม่เอาจะเอาพีต้าร์ อ่าส์!!” เขาร้องครางอย่างทนไม่ไหวแล้วฉันจะช่วยอะไรได้
“ตะต้าร์ช่วยพี่ไม่ได้หรอกนะต้าร์ไม่มี...”
“ปะปากกับมือ อื้อออส์” วะว่าไงนะ 0.0
“พี่คงจะไม่ได้บอกว่าให้ต้าร์...”
“อื้อออส์!!! อมให้หน่อยนะ อ่าส์ ถ้าไม่ได้ทำตอนนี้ต้องตายแน่ ซี๊ดด!! ยามันแรงมาก” เขาปลดเข็มขัดนิรภัยออกและดึงฉันเข้าไปกอด ฉันรู้ดีว่ายามันแรงไหนฉันอยู่วงการมานานและได้ยินมาบ้างว่ายาปลุกเซ็กซ์ของพวกนั้นมันแรงแค่ไหนเพราะมันผสมเองน่ะสิ
“แต่ อุ๊บบ!!” ยังไม่ได้พูดอะไรพี่เคนก็ประกบปากลงมา
จ๊วบบบ!!! ดูดปากฉันแรง ๆ ทั้งเม้นด้วยเพราะฤทธิ์ยามันแรงมากจริง
“อื้อออส์ อ่าส์~ขะเข้าใจแล้ว” แค่ปากกับมือคงไปเป็นไรหรอกมั้ง
“อ่าส์ งั้นเร็วเลย” พรึ่บ!! เขาถอดกางเกงลงอย่างรวดเร็วและอันนั้นของเขาก็เด้งขึ้นมาเกือบโดนหน้าของฉัน
“ยะใหญ่มากเลย 0////0” ฉันมองก่อนพูดออกมาอย่างลืมตัว
“ใหญ่ อ่าส์!!! แค่ไหนก็ต้องกินให้หมด”
“ฮะ?!”
“อมมันให้มิดนั่นแหละ ซี๊ดดดดอ่าส์!!!! อมสักทีต้าร์!!!พี่ไม่ไหวแล้ว!!!” เขาเร่งฉันเหงื่อเต็มตัวไปหมดทั้งที่แอร์รถเย็นมาก ฉันที่เริ่มสงสารเลยกลั้นใจหนึ่งทีและลงมือทันที
หมับ!!!!
“อ่าส์!!!!!!แค่มือก็แทบแตก”
- ผู้เขียน
