ไม่ว่าผู้ใดที่อยู่ภายในเรือนนี้ทันทีที่ได้ยินเสียงของเหอหลันฮวา ต้องหันกลับมามองนางเป็นตาเดียว
เนื่องจากด้วยรูปกายของนางนั้นดูอ่อนหวานและนุ่มนวล จึงไม่คิดว่าคำพูดพวกนี้นางจะกล้าพูดออกมา
“ฮวาเอ๋อร์ เจ้าหมายความว่าอย่างไร”
ฟ่านเทียนเผยเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ
“ข้ากำลังพูดว่าไม่ฆ่า เพราะฆ่าไปก็ตายเปล่า แต่ข้ามีวิธีที่ดีกว่านั้น จื่อกวงขอมีดสั้นหน่อย”
เหอหลันฮวายิ้มเหี้ยมเดินเข้าใกล้กลุ่มนักฆ่า โดยมีจื่อกวงเดินตามไม่ห่าง แม้ว่าจะมัดมือของโจรทั้งสองไว้ก็ตาม
“ฮูหยินจะทำเช่นไรกับโจรทั้งสองคนนี้ขอรับ ให้บ่าวจัดการเองดีกว่า ในเวลานี้นายท่านยังต้องการฮูหยินและมือของฮูหยินไม่ควรที่จะเปื้อนเลือดขอรับ”
จื่อกวงกล่าว เขาไม่ต้องการให้ฮูหยินมือเปื้อนเลือด การที่นายท่านไม่ได้มาด้วยเช่นนี้ร่างกายของนายท่านเองต้องเกิดปัญหา เนื่องจากร่างกายของนายท่านในอดีตได้รับพิษ พวกเขาสี่พี่น้องเช่นกันแต่ไม่ร้ายแรงเท่าก
