เป็นภาพที่เห็นจนชินตา อดีตภรรยาเศรษฐีหมื่นล้านยืนรดน้ำต้นไม้ในช่วงบ่ายแก่ๆ ของทุกวัน
อาจธรรมดาในสายตาคนอื่น ทว่างดงามนักสำหรับกรณ์ ธนัชกุล ชายหนุ่มสถานะหย่าร้างที่มองภาพนั้นจากเพนต์เฮาส์ชั้นห้า เขาไม่เคยก้าวล่วงชีวิตริสามากไปกว่าการดูแลอยู่ห่างๆ และเฝ้ามองเจ้าหล่อนจากตรงนี้ ด้วยรู้ดีว่าหากทำตามที่ใจต้องการ จะสร้างความอึดอัดให้หญิงสาว
“นิด!” กรณ์วิ่งลนลานออกจากห้องเมื่อจู่ๆ แม่ของลูกก็ทรุดตัวลงนั่งที่ชานบ้าน เธอเอามือกุมท้อง
กรณ์เปียกไปทั้งตัวเพราะลุยน้ำข้ามลำธารเล็กที่ไหลกั้น อาณาเขตคอนโดมิเนียมกับฟาร์มสเตย์ที่มีริสาเป็นเจ้าของ
“เจ็บท้องเหรอนิด” ริสายังนั่งเอามือกุมหน้าท้อง เธอก้มมองขาที่มีเลือดสีแดงสดไหลออกมาเป็นทาง
“พี่กรณ์ช่วยนิดด้วย”
แววตาวิงวอนและเลือดที่ไหลนองตามหว่างขาอดีตภรรยาบีบหัวใจเขาเหลือเกิน “ไม่ต้องกลัวนะนิด พี่อยู่ตรงนี้แล้ว นิดกับลูกจะต้องปลอดภัย”
หวาดกลัวสุ
