"ฝ่าบาทจะทรงเสด็จไปเมืองตี๋ฮวา ไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ หากทางนั้นล่วงรู้ฝ่าบาทจะไม่ปลอดภัยนะพ่ะย่ะค่ะ"
"ไม่มีอะไรที่เจ้าต้องกังวล"
"แต่ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ แต่ไหนแต่ไรมาเมืองลั่วหยางกับเมืองตี๋ฮวาเป็นศัตรูคู่แค้นกันหากทางนั้นล่วงรู้ว่าฝ่าบาทเสด็จไปที่นั่นแล้วถูกจับได้ไม่เป็นการดีแน่พ่ะย่ะค่ะ"
"งั้นเจ้าจะให้ข้าปล่อยหวงกุ้ยเฟยไว้ที่นั่นอย่างนั้นหรือ"
"กระ...กระหม่อมไม่ได้หมายความว่าเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ..เพียงแต่อยากให้ฝ่าบาททบทวนเรื่องนี้ให้ถี่ถ้วนก่อนพ่ะย่ะค่ะ"
"ข้าเกรงว่าจะไม่ทันการณ์"
จวินเฟยหลงทำท่าครุ่นคิด หวงกุ้ยเฟยตอนนี้อยู่ในเมืองตี๋ฮวาหากทางนั้นรู้ฐานะที่แท้จริงของนางแล้วคงมีแต่เรื่องที่ทำในนางตกที่นั่งลำบากเท่านั้น แม้การเดินทางช่วยเหลือหวงกุ้ยเฟยจะเต็มไปด้วยความอยากลำบากแต่ชายหนุ่มเองก็พร้อมที่จะเสี่ยง
.........
แสงสีส้มของอาทิตย์อัสดงเจิดจ้าเหมือนกำลังต่อสู้แย่งพื้นที่บนท้องนภากว้างกับ
