บทที่ 12
ปราบยังไม่ทันได้ตอบประตูบังกะโลก็ถูกผลักเข้ามาอีกหน
“คุณปราบคะ...เอ้อ...”
เจ้าของคำถามหยุดชะงักแทบไม่ทัน แสงระวีซึ่งรีบร้อนเปิดประตูเข้ามาและพบว่าภายในห้องนั้นไม่ได้มีเจ้าของบังกะโลอยู่แค่คนเดียว
“อาหารเช้านี่เป็นของแม่บ้านผมเองเทียน เธอชื่อแสงระวี”
ปราบแนะนำคนที่เข้ามาใหม่ให้เทียนหอมได้รู้จัก หญิงสาวร่างเล็กหันไปยังหญิงสาวอีกคนซึ่งอยู่ในชุดกระโปรงเรียบ ๆ แต่สีสันสดใสเช่นกัน เทียนหอมยิ้มให้แต่ภายในใจเริ่มรู้สึกถึงบรรยากาศที่แปลกไปภายในบังกะโลหลังนี้ เธอหันกลับมาหาปราบอีกหน
“ปราบทำอาหารเช้าเองหรือคะ?”
ชายหนุ่มพยักหน้า “ใช่...ผมทำให้แม่บ้านของผมด้วย เทียนมากินด้วยกันสิ”
“ไม่เป็นไรหรอกนะคะ คุณปราบ” แสงระวีแทรกขึ้น “เชิญคุณปราบกับแขกตามสบายค่ะ เรต้องขอโทษด้วยที่วันนี้ตื่นสาย เรแค่จะเข้ามาดู
