EP.15 สัมผัสแรก
หลังจากที่นายนั้นขึ้นไปฉันก็ซ้อมต่ออีกประมาณ 30 นาทีตอนนี้รู้สึกว่าข้อมือไม่ไหวเเล้วฉันเลยเก็บอุปกรณ์ทุกอย่างให้เรียบร้อย ก่อนที่จะเดินออกมาด้านนอกพร้อมเสื้อโค๊ดตัวใหญ่
"ฟู่วว หนาวจังกาเเฟสักเเก้วดีกว่า" เมื่อคิดหาเครื่องดื่มมาอบอุ่นร่างกายได้ฉันก็ย้ายร่างมานั่งในร้านกาเเฟในมุมมืด ฉันเเค่อยากทบทวนชีวิตช่วงนี้ดูสักหน่อย อย่างน้อยฉันก็ต้องคิดวิธีหาตัวรอดให้ตัวเองบ้างสิ
ตึก! ตึก! ตึก!
ฉันมองไปยังต้นเสียงซึ่งก็เป็นบอดี้การ์ดของเขานั้นเเหละเเต่เจ้าตัวคงจะยังไม่เห็นฉัน เพราะมัวเเต่ดูอะไรสักอย่างในมือบวกกับก้มคุยโทรศัพท์อยู่ อันที่จริงฉันก็นั่งอยู่ในมุมมืดพอดี ถ้าไม่สังเกตดีๆคงไม่เห็นฉัน เเต่ก็ชั่งเถอะๆ เกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ
ฉันนั่งมองบรรยากาศด้านนอกกระจกเป็นบรรยากาศที่เงียบเหงายามค่ำคืน มองออกไปจากด้านหน้าโรงเเรมก็เป็นถนนใหญ่มีรถรางวิ่งไปมา เห้อ... คิดถึงบรรยากาศพ่อค้าเเม่ข
