บทที่20
668 คำ
ดาร์วิน เอาชาทั้งสองแก้วและขนม ไปให้คนทั้งงคู่
"นี่ครับ ชา ของคุณแอลตัน กับโจชัว ครับ"
"ผมไม่ได้สั่ง"
"คือว่า เมื่อกี้ พวกเราออกข้างนอกมา และเห็นว่าอากาศร้อนจึงซื้อมาฝากครับ "
" งั้นก็ขอบใจ" โจชัวรับด้วยความไม่ค่อยยินดีเท่าไร แต่แอลตัน เหมือนเขาจะไม่อยากรับ ดาร์วิน เลยเกล้งพูด พอดีว่าชานี้ ผมไม่ได้ซื้อเอง เคลย์ เค้าฝากให้ผมเอามาให้ พวกคุณ เห้นพวกคุณนั่งอยู่ ไม่กินก็ไม่เป็นไร ครับ ผมวางไว้ตรงนี้แล้วกัน"
เขารู้ทันทีเลย ว่าดาร์วินก็ไม่ชอบหน้าเขา ดูจากน้ำเสียง เมื่อกี้แล้ว เหมือนเขาจะมีคู่แข่ง พลางก้มมองดูชา ที่วางไว้ แต่ก็ไม่กล้าหยิบ เพราะกลัวเสียหน้า
" พี่ไม่กิน ผมกินทั้งสองก็แก้วก็ได้ "
" เมื่อไรจะได้ไปดูไบ สักทีวะ "
"ใจเย็นๆ :สิพี่"
ฝั่งเคลย์พวกเธอนั่งกินส้มตำ กันอย่างอร่อย และมีชายหนุ่มดาร์วิน ที่นั่งกินอยู่ด้วย มันกลายเป็นอาหารจานโปรดประจำกองถ่ายเสียแล้ว
" อี๋ กลิ่นอะไรนะ เหม็นมากเลย" เสียงแซนดี้เข้ามาขัดจังหวะพวกเธอ
"คุณ แซนดี สนใจมั้ยคะ "
"ไม่อ่ะ ฉันไม่ชอบ " จังหวะที่นั่งกินอยู่ ดาร์วินรำคาญเสียงมาก จึงหันไปดู
" อ้าวแซนดี้ "
"วิน คุณมาทำอะไรที่นี่"
"ผมกลับมาบ้านที่เมืองไทย แล้วคุณล่ะ"
"แซนดี้ รับบทละคร เป็นนางเอก เรื่องนี้ค่ะ " ฉันสงสัยทั้งคู่ว่าทำไมถึงรู้จักกัน
"พวกคุณ รู้จักกันหรอคะ"
"วิน เป็นเพื่อนกับแซนดี้ นะค่ะ "
"อ่อ ค่ะ " ใช่ได้เลยนะดาร์วิน เป็นเพื่อนกับนางเอกดังของเมืองไทย
"เดี๋ยวเราค่อยเล่าให้ฟังนะ เรื่องมันยาว"
"เล่ามาให้หมดล่ะ" หลังจากที่แซนดี้ บังเอิญมาพบกับดาร์วิน เข้า เธอจึงรีบขอตัว เพราะมีถ่ายละคร ต่อ
ฉันกับดาร์วิน นั่งรอรถของลูกแพร ที่หน้าสตูดิโอ วันนี้ลูกแพร มารับพวกเราไปกินก๊วยเตี๋ยวไก่มะละ ขึ้นชื่อของศรีย่าน ถ้าเป็นสมัยเรียน เราจะเป็นลูกค้าประจำของร้าน พวกเราจะมากินกันบ่อยมาก แต่จริงๆ จุดประสงค์ของเรา คือเราอยากรู้ มากกว่า ดาร์วินกับ แซนดี้ เป็นอะไรกันมากกว่า
"ว่ามา ดาร์วิน "
"คืองี้ นะ เรากับแซนดี้ เคยคบกันมาก่อน "
"คบกันมาก่อน" แันกับลูกแพรพูดพร้อมกัน
"แล้วเรา ก็เลิกกัน จบ"
"ทำไมถึง เลิกกัน"
" ก็ฉันบ้างาน ไม่มีเวลาให้ เค้าเลยเลิก "
ฉันไม่ทันกินจนหมดชามเลย ทำไมเรื่องของนายมันสั้นจังวะ คนอ่านก็คงคิดแบบนั้น
"มางั้นเล่าต่อ เค้าจับได้ว่าฉันคุยกับอีกคน และอีกคน นั้นก็คือ พวกแก ไง ที่คอยติดต่อกันประจำ "
"ไม่มีเหตุผลว่ะ" เสียงลูกแพรพูด
" วันนี้เค้าทำท่าตกใจมากเลย เมื่อรู้ว่าเป็นแกอยากให้ไอ้ลูกแพร ได้เห็นสีหน้าเธอ "
" จริงหรอว่ะ "
"ใช่ แล้วนางก็รีบตัดบท เดินออกไปเลย"
"เราว่าต้องมีอะไรแน่นอน"
"คิดเหมือนกัน เลย "
"แต่ ตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่แล้วนะดาร์วิน ก็แอลตันไง ที่นายเอาชาไปให้"
"เค้าไม่ชอบหรอก ผู้ชายหน้าตาแบบนั้น" ดาร์วิน เสริม
"นายคิดว่าเค้ายังมีเยื่อใยกับนายอยู่หรอ "
"ก็ไม่แน่ "
"มั่นใจจัง เค้าเป็นถึงนางเอกกำลังอยู่ตอนนี้นะ"
"กินๆ เถอะ มัวแต่ยุ่งเรื่องคนอื่น อาหารเย็นหมดแล้ว " ดาร์วินปัดเรื่อง แบ่งความสนใจไปที่อาหาร เพราะไม่อยากให้คนทั้งคู่รู้เรื่องเขามากกว่านี้ พวกเรานั่งกินกันหลายชาม เนื่องจากนานๆมาครั้งแถวย่านนี้ ซึ่งไม่ค่อยมาบ่อยสักเท่าไรนัก
- ผู้เขียน
