CHAPTER 2 อลิน
1010 คำ
ภาพของเด็กสาวที่ติดบนฝาผนังและในตู้โชว์ อยู่ในอิริยาบถต่างๆ จากการร่วมกิจกรรมของโรงเรียน ทั้งตัวแทนนักเรียนที่สร้างชื่อและเป็นหน้าเป็นตาให้กับทางโรงเรียน ตัวแทนถือป้าย ดรัมเมเยอร์ไม้หนึ่ง เชียร์ลีดเดอร์ การแสดงละครเวทีที่ได้รับบทเด่นทุกครั้ง และอีกหลายๆ กิจกรรมที่อลิน อลินดา จะได้รับคัดเลือกเป็นอันดับหนึ่ง หัวหน้าห้อง ประธานนักเรียน รวมถึงใบประกาศนียบัตรที่ได้มาจากความสามารถด้านวิชาการอีกนับไม่ถ้วน เรียกได้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบ เพียบพร้อมทั้งหน้าตาและความสามารถ
“มองได้ทุกวันไม่มีเบื่อจริงๆ นะคะพี่อธิ” ไนท์เดินเข้ามาหาคนเป็นสามีที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชยชมความภาคภูมิใจ มุมนี้ถือเป็นมุมโปรดปรานของอธิเลยก็ว่าได้
“ก็พี่ภูมิใจในตัวอลิน เฮ้ออออ” อธิใช้แขนแข็งแรงรวบร่างของภรรยาเข้าสู่อ้อมอกด้วยความรักที่ล้นเปี่ยม พูดด้วยความภูมิใจในตัวของลูกสาว อลินไม่เคยทำให้ทุกคนผิดหวัง ไม่ว่าจะทำอะไรก็ประสบความสำเร็จ ก่อนจะถอนหายใจออกมายืดยาว
“ใจหายล่ะสิคะ” ไนท์วางมือเรียวบนต้นแขนแกร่ง เข้าใจสามี
“อลินจะไปอยู่ไกลแล้วใครจะคอยมาอ้อนคุณพ่อคะคุณแม่ขา” พอถึงวันที่ลูกสาวต้องจากอก อธิก็ยิ่งรู้สึกใจหาย
“เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีทำให้เราเห็นหน้ากันทุกวันได้แล้วนะคะ”
“มันก็ไม่เหมือนกัน เคยกอดลูกทุกวันจนเป็นความเคยชินไปแล้ว เหมือนไนท์นั่นละ ถ้าวันไหนไม่ได้กอดไนท์ พี่เหมือนใจจะขาด” วงแขนแข็งแรงกอดกระชับคนเป็นภรรยาแน่นขึ้น พร้อมฝังจมูกโด่งบนแก้มหอมๆ ทั้งสองข้างอย่างเน้นหนัก ตามด้วยจูบปากสีแดงระเรื่อ
“อื้อออ…พี่อธิ พอแล้วค่ะ แก่แล้วนะทำอะไรอายลูกบ้างสิ” ไนท์ดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนแข็งแรง ต่อว่าคนเป็นสามีเหมือนทุกครั้งที่เขาแสดงความรักต่อเธออย่างโจ่งแจ้ง
“คุณแม่ไม่ต้องอายหรอกค่ะ เราสามคนเห็นกันจนชินแล้ว” เสียงใสๆ ของอลินที่เดินลงบันไดมา ตามด้วยเสียงของน้องชายฝาแฝดที่อายุห่างกันห้าปี ฉลามกับปลาวาฬ ภาพพ่อแสดงความรักกับแม่ เป็นภาพที่ชินตาของลูกๆ ทุกคน
“ฉลามชอบที่คุณพ่อแสดงความรักต่อคุณแม่ครับ”
“วาฬก็ชอบครับ น่ารักดี”
“อลินอยากมีรักดีๆ แบบนี้บ้างจัง” ไม่นับรวมเรื่องราวในอดีตที่พ่อเคยทำผิดกับแม่ อลินไม่เคยเห็นพ่อทำให้แม่เสียใจเลยสักครั้ง ไม่เคยเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะหรือมีปากเสียงกันสักครั้ง ทั้งคู่รัก เข้าใจ และดูแลกันเป็นอย่างดีเสมอมา เป็นความรักดีๆ ที่เธออยากพบเจอ
“อยากมีกับพี่ทะ…”
“ฉลาม” อลินถลึงตาใส่น้องชาย ฉลามหุบปากก่อนที่จะเอ่ยชื่อผู้ชายที่พี่สาวปลื้ม และคลั่งไคล้เอาเสียมากๆ
“อลินมีคนที่ชอบแล้วเหรอลูก พี่โซนหรือเปล่า” ไนท์ดูออกว่าโซนรู้สึกอย่างไรกับอลิน ซึ่งเธอก็เห็นดีเห็นงามด้วย หากอลินจะชอบพอกับโซน ด้วยรู้นิสัยใจคอของผู้ชายคนนี้เป็นอย่างดี
“พี่อลินไม่ชอบพี่โซนหรอกครับ เพราะพี่อลินชอบฝรั่งผมทองครับคุณแม่” ปลาวาฬรู้ดีว่าสเปคผู้ชายที่พี่สาวชอบเป็นอย่างไร
“รู้ดีจังนะปลาวาฬ”
“อลินจำที่เคยบอกคุณพ่อได้ไหมลูก” อธิไม่ห้ามหากลูกจะมีคนรัก จะไม่กีดกันความรักของลูก แต่จะเป็นที่ปรึกษา และที่พักพิง ยามหัวใจของลูกอ่อนแออ่อนไหว
“อลินจำได้ค่ะ ถ้าอลินมีแฟนหรือคนที่อลินรัก อลินจะบอกคุณพ่อคุณแม่ จะไม่ปิดบัง แต่ตอนนี้อลินยังไม่ได้รักใครค่ะ อลินคนนี้จะไม่ทำให้คุณพ่อคุณแม่ คุณตาคุณยาย หรือทุกคนต้องผิดหวังค่ะ” อลินสวมกอดเอวสอบของผู้เป็นพ่อ ซบหน้ากับอกอุ่นอย่างออดอ้อน
“คุณพ่อมั่นใจในตัวอลิน เพราะอลินไม่เคยทำให้คุณพ่อผิดหวังเลยสักครั้ง” อธิลูบศีรษะของลูกสาวอย่างอ่อนโยน รักและเอ็นดูเป็นที่สุด
“ทุกคนภูมิใจในตัวอลินนะคะ ฉลามกับปลาวาฬก็เหมือนกันนะลูก ลูกทั้งสามคนคือความภูมิใจของทุกคน” ฉลามกับปลาวาฬเข้าไปสวมกอดผู้เป็นแม่ที่รักและเคารพยิ่ง
“คุณพ่อ คุณแม่ คุณลูก มาทานข้าวกันได้แล้วค่ะ ใกล้ได้เวลาไปสนามบินแล้วนะ” ยูมิอยู่ในอ้อมกอดของเดย์ มองลูกหลานแสดงความรักต่อกัน เห็นทีไรก็ชุ่มชื่นหัวใจ ก่อนเรียกลูกๆ หลานๆ ให้มารับประทานอาหารด้วยใกล้เวลาที่อลินต้องไปสนามบิน เพื่อไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยที่ลูกหลานในตระกูลแทบทุกคนเรียนระดับปริญญาตรี
ในปีนี้หลานๆ ของแทนไทเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ถึงสี่คน ได้แก่ อลิน ลูกสาวของอธิกับไนท์ วรากับนารา ฝาแฝดชายหญิง ลูกคนเล็กของเอวากับเดล และภิณ ลูกสาวคนเล็กของเอรินกับภู แม้ตามศักดิ์วรา นารา และภิณจะเป็นพี่ แต่อลินก็อายุมากกว่าทั้งสามคนเกือบปี แต่ก็เรียนรุ่นเดียวกัน
“ครับคุณยาย” ฉลามกับปลาวาฬขานรับเสียงดัง
“วันนี้คุณพ่อเข้าครัวทำไข่ตุ๋นกุ้งหมูสับกับแกงจืดแตงกวายัดไส้หมูสับไว้ให้อลินด้วยนะ” อธิเอ่ยกับลูกสาวขณะเดินไปที่ห้องอาหาร
“คุณพ่อทำไข่ตุ๋นกับแกงจืดแตงกวาอร่อยที่สุดเลยค่ะ ใครก็สู้ไม่ได้”
“ถ้าคุณพ่อทำอร่อยก็ต้องกลับมากินบ่อยๆ รู้ไหม หรือถ้าอยากกิน โทรบอกคุณพ่อ คุณพ่อจะไปทำให้กิน”
“อลินรักคุณพ่อที่สุดเลยค่ะ”
หลังจากรับประทานอาหาร ทุกคนเดินทางไปส่งอลินถึงคฤหาสน์แทนไท อลินเลือกที่จะพักคอนโดมิเนียมของคุณตาเดย์ คอนโดมิเนียมที่คุณตากับคุณยายเคยอยู่ด้วยกันในช่วงเวลาหนึ่ง
- ผู้เขียน
