สิตายั่วยวน แน่นอนว่าผู้ชายอย่างเขาก็ไม่สามารถห้ามใจได้ และเมื่อได้มีเซ็กซ์กับเธอ พายุก็ยอมรับว่าชอบมันมากกว่าที่เคยเจอกับผู้หญิงคนอื่น! สิตาเก่งเรื่องนี้มาก
“แบบนี้ พี่เลยไปนอนกับคนอื่นงั้นเหรอคะ?” เรนิตาเอ่ยถามเสียงนิ่ง สมองตอนนี้ มันตื้อไปหมด ทั้งหมดมันเพราะเธอไม่ยอมมีเซ็กซ์กับเขาอย่างนั้นหรือ
“พี่ไม่ได้อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แต่เรย์กดดันให้พี่ต้องทำมัน และตอนนี้ พี่ต้องรับผิดชอบลูกในท้องของสิตา” พายุพูดออกมาด้วยความเห็นแก่ตัว เขาไม่เคยอยากให้เรนิตาเจ็บ แต่เธอเองก็ทำให้เขาทุกข์ทรมานมานานเช่นกัน
“ความรักที่เรามีให้กัน มันไม่ได้ทำให้พี่พายุมีสติคิดก่อนจะนอนกับผู้หญิงคนนั้นเลยเหรอคะ?” ดาราสาวมองหน้าคนที่เป็นแฟนเธอ แต่ตอนนี้เป็นสามีและพ่อของลูกผู้หญิงคนอื่นไปแล้ว ด้วยความรู้สึกเสียใจและผิดหวัง
“พี่แค่อยาก...และเรย์ให้ในสิ่งที่พี่ต้องการไม่ได้! สำหรับผู้ชายมันไม่ใช่เรื่องเล็กนะเรย์” ชายหนุ่มตอบกลับทันที เพราะเขามั่นใจว่าเรื่องนี้แม้เขาจะผิด แต่ส่วนหนึ่งมันก็เป็นเพราะเรนิตา
“ค่ะ เรย์เข้าใจแล้ว สำหรับพี่ความอยาก มันเหนือความรัก และเรย์ก็ยอมรับว่าเรย์มีส่วนผิด แต่ก็ดีค่ะอย่างน้อยเรย์ก็ได้เห็นสันดานของพี่พายุ และดีใจที่ตัวเองตัดสินใจถูกแล้ว ที่จะเก็บมันไว้”
เรนิตาเชิดหน้าขึ้น ปาดน้ำตาอีกครั้ง ในเมื่อเขาไม่เห็นคุณค่าความรักที่มอบให้ แต่กลับสนใจเพียงแค่เซ็กซ์จากเธอเท่านั้น พายุก็ไม่ควรได้รับหัวใจจากเธออีกต่อไป
“เรย์ขอให้พี่พายุมีความสุขกับชีวิตคู่ละกันนะคะ”
ดาราสาวพูดเสียงนิ่งก่อนจะหันหลังเดินออกไปจากห้องพัก ไร้ซึ่งเสียงร้องเรียกจากชายหนุ่มเป็นการตอกย้ำให้เห็นว่า ใจของเขาได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ และจากนี้ เธอก็ต้องเข้มแข็งและเอาใจตัวเองกลับมาเช่นกัน
เธอไม่อยากพูดอะไรกับพายุอีก การไม่พูดไม่ใช่ไม่รู้สึก แต่มันเจ็บจนพูดไม่ออก เขาไม่รักก็แค่หันกลับมารักตัวเอง เธอเป็นดาว ต้องส่องแสงสว่างสดใส ไม่ใช่หม่นหมองด้วยเรื่องเห็นแก่ตัวของผู้ชายคนหนึ่ง
คิดได้แบบนั้น ดวงหน้าสวยจัดจึงเผยยิ้มปลงๆ รู้สึกเจ็บกับความรักพังๆ แต่มันดีแล้วไม่ใช่เหรอที่เธอหลุดพ้นจากรักพลาสติก รักปลอมๆ ของพายุ
‘รักหลายปีกว่าจะคบ ตอนจบใช้เวลาไม่ถึงห้านาที’
‘เราไม่ได้เสียคนรัก แค่เราเสียคนที่ไม่รักเราไป’
เวลาผ่านไปกว่าหนึ่งสัปดาห์
เรนิตานั่งลำพังอยู่ในห้องส่วนตัว เธอพยายามเหลือเกินที่จะเข้มแข็งพยายามทำตัวให้เป็นปกติ ทั้งที่ภายในจิตใจใครจะเป็นปกติได้ ต่อให้ยิ้มให้คนทั้งโลกก็ยังต้องร้องไห้กับตัวเองอยู่ดี
เพราะความไว้วางใจและเชื่อเหลือเกินว่าพายุจะเป็นคนสุดท้ายบนโลกใบนี้ที่ทำร้ายเธอ เธอมั่นใจว่าเลือกมาดีแล้ว แต่ก็ยังพลาดจนได้ พอทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่ใจคิดก็คงไม่แปลกหากวันนี้เธอจะกลายเป็นคนที่ต้องมาเจ็บกับสิ่งที่เลือกเอง
‘ความรักไม่ผิด ผิดที่เลือกผิดคนต่างหาก’
“ฮึกๆ ” หญิงสาวปล่อยน้ำตาออกมาอย่างสุดกลั้น คำถามเกิดขึ้นในใจมากมาย ‘เธอผิดอะไร’ ที่ผ่านมาเธอทำตัวเป็นคนรักที่ดีมาตลอด จริงอยู่ว่าเธอเป็นดาราดังที่มีหนุ่มๆ แวะเวียนเข้ามาจีบ ทั้งพระเอกในวงการบันเทิง หรือแม้แต่หนุ่มไฮโซแวดวงธุรกิจ แต่เธอก็ไม่เคยเหลียวแลใครเพราะมีนิสัยมั่นคง คบใครก็คบเพียงคนเดียว เมื่อเธอเลือกพายุแล้ว เธอก็บอกกับตนเองว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นคนแรกและคนท้ายในชีวิตของเธอ
ย้อนกลับไปตั้งแต่วันแรกที่เรนิตาเจอกับพายุ เขาเข้ามาหาเธอหลังจากที่เธอกันในงานเลี้ยงแวดวงสังคมงานหนึ่ง เมญ่าตั้งใจจะไปกับเธอด้วย แต่เกิดอาการท้องเสียกะทันหันทำให้คืนนั้นเรนิตาต้องฉายเดี่ยว และแน่นอนว่าตอนนั้นเธอเป็นดาราน้องใหม่ในวงการก็ย่อมมีผู้คนสนใจโดยเฉพาะเหล่านักข่าว แต่ที่น่าโมโหคือเธอโดนยิงคำถามรัวๆ โดยที่ไม่มีแม้แต่เวลาได้พักผ่อน จนพายุที่เป็นหนึ่งในแขกของเธอออกโรงปกป้องและพาเธอออกมาจากฝูงนักข่าว นั่นจึงเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้คุยกัน
เขาไม่ได้จีบเธออย่างรีบร้อนเหมือนผู้ชายคนอื่น ตั้งแต่วันนั้นมาชายหนุ่มพยายามเข้าหาเมญ่าและแสดงออกถึงความจริงใจตั้งแต่การไปรอรับเรนิตาที่กองถ่ายทุกวัน การสารภาพกับนักข่าวตามตรงว่ากำลังรอเรนิตารับรัก เขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากหวังว่าเธอจะให้โอกาส และอีกมากมายที่ทำให้หญิงสาวหลงเชื่อใจและเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มเข้ามาในชีวิต แต่แล้วใครจะคิดว่าเพียงแค่ ‘ความใคร่’ จะทำให้พายุเปลี่ยนไปจนทำร้ายเธอได้ขนาดนี้
ยิ่งคิดถึงวันที่เธอพาพายุไปร้านอาหารของสิตา หนึ่งในผู้หญิงที่เป็นแฟนคลับที่ดีของเธอมาตลอดมันก็ยิ่งทำให้เรนิตารู้สึกว่าตัวเองโง่เต็มที ในคืนนั้นทั้งพายุกับสิตาต่างทำตัวปกติแต่ใครจะไปคิดว่าหลังจากนั้นทั้งสองคนจะพากันแอบกินกันลับหลังเธอจนสิตาตั้งท้อง เรนิตาไม่เพียงแต่เจ็บเรื่องที่ชายหนุ่มนอกใจเท่านั้น แต่เธอเจ็บที่ตัวเองต้องมาเสียเวลากับชายหนุ่มไปมากถึงสองปี และที่สำคัญเจ็บที่ตัวเองยังลืมเขาไม่ได้สักที
“เรย์จะร้องไห้ให้พี่พายุเป็นครั้งสุดท้าย” เรนิตาเปิดรูปอดีตคนรักในมือถือขึ้นมาดู ก่อนจะตัดสินใจลบรูปทั้งหมดออกไป แม้มันจะไม่สามารถลบความทรงจำที่เกี่ยวกับเขาได้ทันทีในวันนี้ แต่หญิงสาวก็เชื่อเหลือเกินว่าสักวันหนึ่งพายุจะกลายเป็นเหมือนคนแปลกหน้าที่ไม่มีผลต่อหัวใจเธออีกต่อไป และวันนั้นเธอจะมองเขาด้วยสายตาเย็นชาไม่สนใจเขาเหมือนที่เขาทำให้เธอต้องเจ็บแสบเช่นทุกวันนี้
หากความรักเป็นเหมือนดาบทิ่มแทงใจ เรนิตาบอกกับตนเองว่าต่อไปนี้เธอจะไม่เปิดใจให้กับผู้ชายคนไหนง่ายๆ อีก เธอจะตั้งกำแพงสูงเสียดฟ้าไม่ให้ใครปีนผ่านข้ามาได้
เหตุผลที่พายุนอกใจเธอเขาอ้างว่าเป็นเพราะเธอไม่สามารถมอบสิ่งมีค่าที่สุดสำหรับผู้หญิงนั่นคือ ‘ความบริสุทธิ์’ ให้กับเขา นั่นก็แปลว่าลึกๆ แล้วพายุต้องการแค่ตัวของเธอเท่านั้น เลยกล้าที่จะเหยียบย่ำหัวใจและความจงรักภักดีของเธออย่างไม่มีชิ้นดี หากเธอจะต้องมีความรักอีกครั้งผู้ชายคนนั้นจะต้องเป็นคนที่รักเธอจากเบื้องลึกของจิตใจหญิงสาวจึงจะยอมเปิดใจอีกครั้ง