ซุป’ตาร์คนนี้ของผม

9

แม้ใจจะพยายามไม่คิดมากและมองว่าเป็นความผิดที่พายุไม่ซื่อสัตย์ แต่เรนิตาก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าลึกๆ เธอเองก็กลายเป็นคนมีปมและแอบโทษตนเองเช่นกันว่าหรือเป็นเพราะเธอที่หวงตัวมากจนเกินไป จนพายุไม่สามารถอดทนรอต่อไปได้ แต่แล้วก็ต้องตั้งสติเตือนตัวเองอีกครั้งว่าต่อให้เขาไม่สามารถรอเธอได้จริงแต่ทางออกของเรื่องนี้ก็ไม่ใช่การนอกใจ คนที่สามารถนอกใจคนรักที่ซื่อสัตย์เช่นเธอได้ นั่นแปลว่าเขาต้องเลือดเย็นพอสมควร

เรนิตาปาดน้ำตา มองออกไปมองนอกหน้าต่างปล่อยตัวปล่อยใจไปกับทุกสิ่ง ต่อไปนี้ขอให้ชีวิตเธอหมดสิ้นทุกความเศร้าโศกเสียใจ ใครที่เข้ามาทำร้ายหรือแทงข้างหลังกันก็ขอให้อย่าได้พบได้เจอกันอีก และขอให้ผู้ชายที่ชื่อพายุเลือนหายไปจากใจของเธอเสียที

เรนิตายังคงไปถ่ายละคร รับงานอีเวนต์ทำงานตามปกติ แม้ว่าสภาพจิตใจจะย่ำแย่แค่ไหนก็ตาม และก็เป็นหนึ่งสัปดาห์ที่เธอกับพายุไม่ได้ติดต่อกัน

หญิงสาวพยายามคิดว่านี่คือเรื่องที่ดี เพราะจะได้ตัดใจง่ายขึ้น แต่ใจลึกๆ ยังคงมีความหวังให้เขากลับมา โดยที่ไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าหากชายหนุ่มกลับมาจริงๆ เธอจะรับเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้หรือไม่ เรื่องที่สิตาท้องคงเป็นเรื่องจริง พายุไม่ใช่คนโง่ขนาดให้สิตาหลอกได้ ในเมื่อยุคสมัยนี้ การจะพิสูจน์ความสัมพันธ์ทางสายเลือดนั้นทำได้ไม่ยาก

“เย็นนี้มีคิวงานอะไรอีกไหมคะพี่เมญ่า”

เรนิตาเอ่ยถามผู้จัดการส่วนตัวหลังจากเสร็จงานถ่ายรายการ ทั้งคู่ขึ้นรถเตรียมขับรถออกไปหาอะไรกินด้วยกัน

“จริงๆ ก็มี แต่พี่แคนเซิลไปหมดแล้ว” เมญ่าพูดออกไปด้วยความเห็นอกเห็นใจ หลังจากที่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น เธอก็อดช็อกไม่ได้ เพราะใครๆ ต่างก็มองว่าพายุรักเรนิตาไม่น้อย

“แคนเซิลทำไมคะ เรย์ยังไหว”

เรนิตาถามออกไปด้วยความสงสัย ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธออาจจะดีใจที่มีคิวว่างเพื่อที่จะได้ไปพบเจอแฟนหนุ่มบ้าง แต่ตอนนี้ หญิงสาวอยากยุ่งที่สุดเพื่อไม่ให้มีเวลานึกถึงเขา

“ก็พรุ่งนี้เป็นวันเกิดเรย์ไง คนอะไรทำงานจนลืมกระทั่งวันเกิดตัวเอง พี่อยากให้เรย์พักบ้าง พรุ่งนี้ เราออกไปเที่ยวเล่นกันดีไหม”

เมญ่าถามด้วยความร่าเริง แม้ในใจลึกๆ จะไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น ออกจะเห็นใจเรนิตาเสียมากกว่า เพราะหญิงสาวเป็นเด็กกำพร้าที่ดิ้นรนทุกอย่างด้วยตัวเอง วันหนึ่งมาเจอเธอเข้าโดยบังเอิญจึงทำให้มีโอกาสได้ร่วมงานและเป็นนักแสดงมีชื่อเสียงโด่งดัง ดังนั้น ในทุกวันเกิดของเรนิตาจึงมีเพียงแต่เมญ่า พายุ และเพื่อนนักแสดงร่วมอวยพรเท่านั้น

“จริงสิคะ เรย์ลืมเลยว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิด ไม่อยากจะเชื่อเลยนะคะว่า

ของขวัญจากพี่พายุปีนี้จะเซอร์ไพรส์ขนาดนี้” หญิงสาวแค่นหัวเราะให้กับความน่าสมเพชของตนเองที่ถูกชายคนรักหักหลัง

“อย่าพูดแบบนั้นสิเรย์ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ต่อไปนี้ ชีวิตเรย์ก็จะดีขึ้นนะ” เมญ่ารู้ดีว่าเรนิตารักพายุมากแค่ไหน และหญิงสาวเองก็เป็นเด็กที่ต้องการความรัก เพราะเป็นสิ่งที่ขาดมาโดยตลอด จึงไม่แปลกที่จะคาดหวังกับพายุมาก

ขณะที่ทั้งคู่คุยกัน ที่หน้าจอโทรศัพท์ของผู้จัดการสาวก็มีสายโทร.เข้ามาไม่หยุดหย่อน ล้วนแล้วแต่เป็นนักข่าวสายบันเทิงที่รู้จักเพราะต้องพึ่งพาอาศัยกัน แต่เวลานี้ เมญ่าเองก็ไม่พร้อมจะตอบเรื่องราว จึงหันมาถามดาราสาวคนดัง

“น้องเรย์ ตอนนี้ นักข่าวโทร. หาพี่แทบจะสายไหม้ เรื่องน้องเรย์กับพายุ จะให้พี่ตอบยังไงดี” คนถามร้อนใจแทน เพราะรู้ว่าเป็นข่าวใหญ่ พายุไม่ได้ประกาศบอกเลิกกับเรมิตา แต่ฝ่ายนั้นกลับจัดงานแต่งสายฟ้าแลบ!

“ตอบตามความจริงไงคะ ว่าผู้ชายชั่วๆ นอกใจเรย์ไปทำผู้หญิงท้อง แล้วมาเทเรย์”

“แน่ใจนะเรย์!”

เมญ่าเอ่ยด้วยความเป็นห่วง แม้ว่าอีกฝ่ายจะพอรู้ทางหนีทีไล่จากพวกนักข่าว แต่ด้วยความเป็นดาราที่ไม่เคยมีข่าวเสียหายเรื่องผู้ชายก็อาจจะไม่เคยชินกับการต้องตอบคำถามดราม่าหนักๆ บวกกับความเป็นคนตรงไปตรงมาของดาราสาวรุ่นน้อง ก็ยิ่งทำให้ทุกครั้งที่มีการสัมภาษณ์ เรนิตาจะตอบทุกอย่างตามความรู้สึกของตนเองเสมอ

“ขอบคุณพี่เมญ่านะคะที่เข้าใจเรย์ แต่ยังไงเราก็หนีความจริงไปไม่พ้น” หญิงสาวพูดขึ้นด้วยความรู้สึกขอบคุณจากใจจริง ในเวลาแบบนี้ก็คงมีแต่

เมญ่าที่อยู่ข้างเธอเสมอ

“แล้วพายุบอกไหมว่าจะแต่งงานตอนไหน เราจะได้รีบชิงบอกนักข่าวก่อนว่าเลิกกันแล้ว” เมญ่าอดห่วงเรื่องดราม่าต่างๆ ที่จะตามมาไม่ได้ เธอไม่อยากให้เรนิตาต้องมาเครียดกับข่าวพวกนี้หลังจากที่พายุประกาศแต่งงาน เพราะจะต้องถูกขุดทั้งสองฝ่าย การที่ดาราสาวออกมาพูดเรื่องเลิกราก่อนน่าจะเป็นผลดีที่สุด อย่างน้อยก็ป้องกันตัวได้ในระดับหนึ่ง

“เรย์ไม่ได้ถามค่ะ แต่ก็คิดว่าคงเร็วๆ นี้ เพราะผู้หญิงคนนั้นท้อง”

เรนิตาพยายามสะกดกลั้นน้ำตาของตนเองเอาไว้ ยิ่งนึกภาพชายอันเป็นที่รักนอนกอดกับผู้หญิงคนอื่น นึกถึงวันแต่งงานของคนทั้งคู่ ก็ยิ่งสร้างความปวดหนึบไปถึงหัวใจ แต่กลับไม่แสดงท่าทีฟูมฟายนอกจากนิ่งเงียบ

“เข้มแข็งนะเรย์ จำคำพี่ไว้ ต่อให้ใครไม่รักเรา เราต้องรักตัวเอง รักที่ดีคือรักตัวเองให้มากพอ และรักคนอื่นให้พอดี” ผู้จัดการส่วนตัวไม่พูดอะไรมาก ได้แต่เอื้อมมืออีกข้างมากุมมือเรนิตาด้วยความเห็นอกเห็นใจ…

“ขอบคุณนะคะพี่เมญ่า ที่อยู่ข้างเรย์ตลอด เรย์จะจำคำสอนของพี่เมญ่าไว้ค่ะ เรย์จะรักตัวเองค่ะ” ก่อนจะสะอื้นไห้จนตัวโยน