7

1208 คำ
พายุเปิดประตูคอนโดฯ ของตนเองต้อนรับหญิงสาวที่เขาคุ้นเคย แม้เรนิตาจะไม่ค่อยได้มาที่นี่บ่อยๆ เนื่องด้วยทั้งคู่พยายามหลีกเลี่ยงสถานการณ์ใกล้ชิดกันสองต่อสองในที่แบบนี้ เพราะเขารู้ตัวดีว่าไม่สามารถหักห้ามใจได้หากต้องอยู่กับเรนิตาในห้อง และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ชายหนุ่มต้องการจะพูดเรื่องบางอย่างกับเธอ “ตามสบายนะครับเรย์” พายุพูดพร้อมกับเชิญให้หญิงสาวนั่งที่โซฟารับแขก ก่อนที่เขาจะหายไปหยิบแก้วน้ำออกมาบริการให้กับเธออย่างดี “ขอบคุณค่ะ ไม่ได้มาที่นี่นาน ห้องพี่พายุดูเป็นระเบียบขึ้นนะคะ” เรนิตาออกปากชมแฟนหนุ่ม เพราะก่อนหน้านี้ที่เคยมาที่นี่ เธอจำได้ว่าต้องช่วยชายหนุ่มเก็บห้อง แต่มาคราวนี้กลับสะอาดเรียบร้อยจนดูผิดหูผิดตา “เอ่อ พี่จ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดถี่ขึ้นน่ะ” พายุนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบหญิงสาวออกมา “จริงเหรอคะ ไม่เห็นเล่าให้เรย์ฟังเลย แต่ก็ดีแล้วค่ะ แล้วส่งยิ้มให้แฟนหนุ่มอย่างอ่อนหวานเหมือนที่เธอชอบทำ แต่คราวนี้กลับได้รับเพียงความนิ่งเฉยกลับมา “ไปทำงานมาเป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม?” พายุทิ้งตัวลงข้างๆ ก่อนจะถามเรื่องงานของเรนิตา ราวกับเกริ่นก่อนเข้าเรื่องจริงจังที่เขาอยากจะพูดกับเธอ “ก็ดีค่ะ เชียงใหม่อากาศดีมากค่ะ แต่เสียดายตื่นไม่ทันดูพระอาทิตย์ขึ้น ไว้ครั้งหน้า เราไปด้วยกันนะคะพี่พายุ” ตอนแรก เธอก็เสียดายที่ไม่ได้ดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ดอยม่อนแจ่ม แต่เมื่อมาคิดดีๆ ก็ดีเหมือนกัน จะได้ดูพระอาทิตย์ขึ้นครั้งแรกกับคนรัก “เอ่อ เรย์ พี่มีเรื่องอยากจะคุยกับเรย์ครับ” พายุพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แต่คนฟังแอบใจหายไม่ได้ มันมีลางสังหรณ์แปลกๆ ตั้งแต่เจอหน้ากันในวันนี้แล้ว “มีอะไรหรือเปล่าคะพี่พายุ” เรนิตาถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเช่นกัน ตั้งแต่คบกับพายุมา เขาแทบไม่เคยนิ่งและทำน้ำเสียงจริงจังใส่เธอมากเท่านี้มาก่อน บ่งบอกให้รู้ว่าเรื่องที่คนรักจะพูดเป็นเรื่องจริงจังมาก “คือ...พี่ขอโทษนะ” พายุถอนหายใจออกมา พยายามจะพูดในสิ่งที่เขาไม่อยากจะพูดมัน “ขะ ขอโทษอะไรคะ เกิดอะไรขึ้นพี่พายุ” ดาราสาวเริ่มใจไม่ดีกับท่าทีของหนุ่มคนรัก “พี่กำลังจะแต่งงาน” พายุพูดพร้อมสบตาหญิงสาวตรงหน้า ขณะที่เธอได้แต่มองเขานิ่งๆ ราวกับทบทวนคำพูดเมื่อครู่นี้ ภายในใจเวลานี้มันเต้นระรัวไปหมด ‘กรี้ดด พี่พายุกำลังขอเราแต่งงาน’ ‘เซอร์ไพร์สนักมาก’ “พี่พายุหมายความว่าไงคะ แต่งงาน? หมายถึง พี่ขอเรย์แต่งงานเหรอ8t?” หญิงสาวก็ยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจ เพราะเขาไม่เคยมีทีท่าหรือสิ่งใดบ่งบอกเป็นสัญญาณว่าจะพูดเรื่องแต่งงานมาก่อน “เรย์ฟังพี่ก่อน…” เขาไม่อยากดับฝันของหญิงสาวแค่เห็นประกายตาคู่หวานก็รู้แล้วว่าเรนิตาจินตนาการผิดๆ ไปไกล แต่จำเป็นต้องพูดมันก่อนที่เธอจะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ “คะ?” คราวนี้ เรนิตางงเข้าไปอีก แทนที่คนรักหนุ่มจะควักแหวนและคุกเข่าขอเธอแต่งงาน แต่กลับนิ่งเฉยเสียจนน่าสงสัย “พี่กำลังจะแต่งงานกับคนอื่น ไม่ใช่ขอน้องเรย์แต่งงาน” “อะไรนะคะ” ราวกับมีมีดมาทิ่มแทงที่กลางใจของเรนิตา คำว่าแต่งงานกับคนอื่นทำให้เธอเกิดคำถามมากมายในใจว่า นี่คือเรื่องจริง หรือเรื่องตลก เรื่องที่แกล้งอำกันเล่นๆ แน่! “พี่พายุกำลังจะล้อเรย์เล่นใช่ไหมคะ ไม่เอาน่า เรื่องแบบนี้ไม่ตลกเลยนะ มีรายการไหนตั้งกล้องแอบถ่ายเรย์อยู่ใช่ไหม สารภาพมาเถอะค่ะ” ดาราสาวพยายามฝืนยิ้มออกไป ได้แต่ภาวนาให้เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่พายุแกล้งเธอเล่นเท่านั้น “พี่พูดจริงเรย์ พี่จะแต่งงาน แต่กับคนอื่นไม่ใช่เรย์” พายุตอบกลับนิ่งๆ ก่อนจะมองหน้าหญิงสาวอย่างจริงจัง แม้เขาจะรู้สึกผิดมากแค่ไหน แต่เรื่องนี้ เรนิตาต้องยอมรับความจริงให้ได้ เพราะส่วนหนึ่ง มันจากความผิดของเธอ! “ทำไมคะ เกิดอะไรขึ้นคะ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร” เรนิตายืนขึ้นด้วยความโมโห เพราะมั่นใจว่าที่ผ่านมาความรักของเธอกับพายุเป็นไปด้วยดีมาตลอด “เรย์ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกครับ” พายุยืนขึ้นตามหญิงสาวพร้อมกับตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “พี่พายุพูดออกมาง่ายๆ แบบนั้นได้ยังไงคะ เราคบกันมาตั้งนาน จู่ๆ พี่มาบอกว่าจะแต่งงานกับคนอื่นทั้งที่เราก็รักกันดี พี่เอาเวลาไหนไปดูใจกับผู้หญิงคนนั้นเหรอคะ?” หญิงสาวไม่อาจห้ามน้ำตาของตนเองให้ไหลออกมาได้อีกต่อไป เธอทั้งเจ็บและจุกกับเรื่องที่เกิดขึ้น “โอเค ได้ ถ้าเรย์อยากรู้ว่าเขาเป็นใคร พี่กำลังจะแต่งงานกับคุณสิตา” เขาพูดออกไปพร้อมกับก้มหน้าราวกับจะหนีความผิด “คุณสิตา? เจ้าของร้านอาหารที่เราไปทานด้วยกันเมื่อเดือนก่อนน่ะเหรอคะ เขาเป็นแฟนคลับของเรย์แท้ๆ พี่พายุไปยุ่งกับเขาได้ยังไง ฮือๆ” เรนิตาร้องไห้ฟูมฟายอย่างห้ามความรู้สึกไม่ได้ ภาพลักษณ์นางเอกสาวสวยมั่นใจได้หายไปในพริบตา เธอมักจะอ่อนแอเสมอเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับคนรัก “พี่ขอโทษ แต่พี่กับคุณสิตา เราต้องแต่งงานกัน” พายุพูดยืนยันหนักแน่นออกไป ทำให้เรนิตายืนนิ่งพร้อมกับปาดน้ำตามองหน้าชายหนุ่มที่รักอีกครั้ง “เพราะอะไรคะ ถ้าพี่พายุแค่เผลอใจ เรย์ยังพอเข้าใจได้ แต่ที่เรย์ไม่เข้าใจคือ ทำไมถึงเลือกจะแต่งงานกับผู้หญิงที่รู้จักกันแค่เดือนเดียว แต่กับเรย์ที่คบมาตั้งสองปี…” “พี่ทำเขาท้อง!” พายุพูดตะโกนเสียงดังออกมาด้วยความกดดัน และมันก็ทำให้เรนิตาน้ำตาไหลพรากกับสิ่งที่ได้ยินอีกครั้ง “ท้อง? พี่พายุทำแบบนี้กับเรย์ได้ยังไงคะ” หญิงสาวไม่อยากจะเชื่อหูว่าผู้ชายที่ตนเองมอบหัวใจให้ได้แอบนอกกายไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น “เพราะอะไรน่ะเหรอ เรื่องนี้ เรย์ควรจะโทษตัวเองนะ พี่ก็เป็นผู้ชาย มีความต้องการ มีแฟนสวยขนาดนี้แต่ได้แค่มอง พี่ก็ต้องการเรย์มาตลอด แต่เป็นเรย์เองไม่ใช่เหรอที่เอาแต่ปฏิเสธพี่ บอกว่ายังไม่พร้อม ถ้ารอเรย์ให้พร้อมนอนกับพี่ พี่ต้องรอถึงเมื่อไหร่ รอถึงวันแต่งงานเหรอถึงจะได้กอด ได้จูบเรย์ พี่รอไม่ได้หรอกนะ น่าเบื่อ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม