ความสัมพันธ์ของเมษกับภรรยาสาวนั้นเป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้น คนงานในไร่ต่างก็รู้ดีว่าเจ้านายของตนนั้นทั้งรักทั้งหวงแหนกันยามากแค่ไหน คนงานยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทุกครั้งที่เห็นเมษ มาช่วยเมียรักตักกับข้าวให้คนงาน บางทีเขาก็ย่องมาดูเมียทำกับข้าว จนสาวใช้แม่ครัวต้องถอยหนี ปล่อยให้ทั้งสองได้จู๋จี๋กันสองต่อสอง “ป้าเจิดขา... ลองชิมดูสิคะว่าแกงสับปะรดกุ้งสดของหนูอร่อยหรือยัง อุ๊ย!” เธอตักน้ำแกงใส่ช้อนหมุนกายมาหาป้าเจิดเพื่อจะให้อีกฝ่ายชิมแต่เจอเข้ากับสามีแทน “ไหนพี่ชิมสิ” เขาจับมือของเธอเอาไว้ ก่อนจะก้มลงไปชิมน้ำแกงของเธอ “อืม...” เขาครางออกมาเบาๆ “อร่อยหรือยังคะพี่เมษ” เธอเอ่ยถามอย่างลุ้นๆ “หอม หวาน อร่อย” เขายกนิ้วให้เธอ ทำให้กันยายิ้มจนตาหยี 11 “รู้ได้ยังไงว่าพี่อยากกิน” เป็นประโยคคำถามสั้นๆ แต่ก็ทำให้เธอถึงกับยิ้มกว้าง “พี่เมษอยากกิน กันยาก็ต้องรู้สิคะ” เมนูอาหารในแต่ละวันนั้น นอกจากถามคนงานแ