แพทย์ได้อนุญาตให้นิโคลัสกลับบ้านได้ หลังจากที่อาการดีขึ้น ทั้งสองได้แวะไปเยี่ยมภาคภูมิที่ห้องฟักฟื้น พอได้เห็นสภาพแล้วก็อดสงสารไม่ได้ นิโคลัสขอไม่เอาเรื่องกับภาคภูมิ แต่ขอให้เดินทางออกนอกประเทศไปเมื่อหายดี
“หนูขวัญจ๋า…”น้ำเสียงอ่อนหวานนุ่มนวล สรรพนามที่เรียกเปลี่ยนไป แหม!!พูดออกมาได้แกไอ้นิโคล์ ก็คนมันอยากจะอ้อนเมียนี่หว่า
“หือ...เสียงแบบนี้ หมายความยังไงคะ”เสียงหวานถามขึ้น ในขณะที่กำลังเอาของออกจากกระเป๋า
“ก็คุณนิโคล์อยากกินนมขาว ๆ ของหนูขวัญนี่น่า”น่านไง...บอกแล้วว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้น เซ็นต์ของเธอบอกถูกจริง ๆ เลยนะ
“หมับ!!”
มือหนาดึงร่างบางมากอดไว้ในวงแขน ก่อนที่จะจับมานั่งบนตัก
“ทำอะไรอะคุณนิโคล์”
“ถามมาได้ ก็จะกินนมยังไงล่ะ หยุดบ่นเลยนะ คุณนิโคล์จะกินนมแล้ว หิว!!”สิ้นเสียง มือหนาก็ถกเสื้อยืดสีดำขึ้น แล้วตามด้วยปลดตะขอเสื้อในออก
ทรวงอกที่เต่งตึง อวบอิ่ม ชูช่อเด่นเด้งดึ้งอยู่ตรงห
