ฝึกงาน
1136 คำ
ภายในเวลาเพียงแค่ไม่กี่นาทีทั้งสองก็เดินทางถึงบริษัท ทำเอาเอลิกแทบจะขาดอากาศหายใจที่ต้องมานั่งดูเจ้านายของเขากับคนตัวเล็กที่เขาเอ็นดูเหมือนน้องสาวส่งรังสีอาฆาตใส่กันตลอดทาง ถึงแม้จะไม่ได้เถียงกัน แต่ก็ยังไม่วายส่งสายตาจิกกัดหากันอีก
“อย่าทำให้ฉันขายหน้าลูกน้องล่ะยายก้นครัว” นิโคลัสพูดขึ้นเมื่อรถจอดลงที่หน้าบริษัท
“ชิ!ก่อนที่จะว่าคนอื่น บอกตัวเองก่อนเถอะตาเฒ่า เป็นถึงเจ้านาย แต่ดูมาเรียกเด็กในปกครองสิ แบบนี้ใครจะไปนับถือกัน”
“ยายก้นครัว!!” นิโคลัสพูดอย่างข่มอารมณ์
“จุ๊ ๆ ต้องเรียกว่าขวัญต่างหากค่ะ ขวัญค่ะไม่ใช่ยายก้นครัว โอเค เข้าใจตามนี้นะคะบอสสุดหล่อ” พูดเสร็จคนตัวเล็กก็เปิดประตูรถออกไปทันที ปล่อยให้นิโคลัสนั่งหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่ภายในรถ
ทั้งสองเดินเข้ามาภายในบริษัท พนักงานหลายคนต่างให้ความสนใจกับเด็กสาวที่เดินเคียงข้างบอสของพวกเขา เพราะปกติแล้วบอสของพวกเขานั้นไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่บริษัทเลยสักครั้ง นอกจากมาดามอลิสเซียแล้วก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนอีกเลย ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นผู้หญิงมากกว่าที่มาหาบอสของพวกเขา และส่วนใหญ่ก็จะถูกจับโยนออกไปทั้งนั้น ทำให้พนักงานหลายคนต่างมองด้วยความสงสัย
นิโคลัสพาของขวัญเข้ามาภายในห้องทำงานของเขา ก่อนที่จะกดเรียกเลขาให้เข้ามาหา
“สวัสดีค่ะบอส” พิมพ์ประกายเลขาสาวของนิโคลัสเดินเข้ามา
“คุณพิมพ์ นี่ของขวัญ เด็กที่บ้านของผม เธอจะมาฝึกกับผม คุณพิมพ์ช่วยให้คนเอาโต๊ะมาวางที่ห้องของผมพร้อมกับเอกสารด้วยนะครับ” นิโคลัสแนะนำของขวัญให้กับเลขาสาวของเขาให้รู้จัก ก่อนที่จะสั่งงานเลขาสาวเอาไว้
“ค่ะ บอส”
“สวัสดีค่ะ คุณพิมพ์ หนูชื่อของขวัญนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” ของขวัญยกมือไหว้สวัสดีหญิงสาวตรงหน้าอย่างนอบน้อม
“ยินดีต้อนรับจ้ะน้องขวัญ เรียกว่าพี่พิมพ์ก็ได้นะคะ น่ารักจังเลยเราเหมือนตุ๊กตาเลย” พิมพ์ประกายยื่นมือไปหยิกแก้มเด็กสาวตรงหน้าด้วยความมันเขี้ยว
“ฮะแฮ่ม! จะยืนทำความรู้จักกันอีกนานมั้ย” นิโคลัสยืนมองสองสาวที่ยืนทำความรู้จักกันอย่างหมั่นไส้
“พี่ไปก่อนนะ”
“ค่ะ พี่พิมพ์รีบไปเถอะค่ะ ก่อนที่ตาแก่จะอาละวาด” ของขวัญพูดกระซิบกับพิมพ์ประกาย ทำให้พิมพ์ประกายหัวเราะออกมากับคำพูดของเด็กสาวที่กล้าว่าบอสของเธอก่อนที่เดินไปออกห้อง
“เอานี่ไปอ่านพลาง ๆ” นิโคลัสยื่นนแฟ้มเอกสารมาให้ของขวัญ
ของขวัญรับแฟ้มจากนิโคลัส ก่อนที่จะเดินไปนั่งอ่านที่โซฟารับแขก นิโคลัสตั้งหน้าตั้งตาอ่านเอกสารการรายงานผลประจำปี สายตาของเขาหันเห็นเรียวขาขาว ๆ ของยายก้นครัว
“ขาว ขาว เฮ้ย!!” นิโคลัสรีบสะบัดทันทีเมื่อสมองของเขากำลังเลยเถิดไปคิดเรื่องอื่น
ของขวัญนั่งหัวเราะเงียบ ๆ กับท่าทางของนิโคลัส เธอเห็นเขาแอบจ้องมองเรียวขาของเธอที่เธอพยายามจะแกล้งยั่วให้เขาตบะเเตก ยิ่งเห็นท่าทางของเขาเเล้ว ทำเอาเธออดหัวเราะออกมาไม่ได้
“คุณนิโคลัสคะ อันนี้คืออะไรคะ ขวัญไม่เข้าใจเลยค่ะ”
ของขวัญเดินเข้ามาหานิโคลัสที่กำลังนั่งอ่านรายงานอยู่ที่โต๊ะงาน เธอนั่งลงเก้าอี้ตรงหน้าเขาเเล้ววางแฟ้มเอกสารให้เขาดู
“ตรงไหนที่เธอไม่เข้าใจ” นิโคลัสเงยหน้าขึ้นเเล้วถามหญิงสาวตรงหน้า
“ตรงนี้ค่ะ” ของขวัญเลื่อนแฟ้มเข้าไปใกล้ ๆ นิโคลัส เธอยืดตัวขึ้นโน้มเข้าไปหานิโคลัสใกล้ ๆ เเล้วชี้ตรงจุดที่เธอไม่เข้าใจให้นิโคลัสเห็น
นิโคลัสถึงกับกลืนน้ำลายดังกรึบเมื่อของขวัญโน้มตัวเข้ามาใกล้ ๆ เขา ทำให้เห็นหน้าอกอันอวบอิ่มที่กำลังโผล่วับ ๆ เเวม ๆ ล่อตาล่อใจเขาอยู่
“ตรงนี้คือยอดการส่งออกอาหารจำพวกสัตว์ปีกครึ่งไตรมาสเเรกปีนี้ ส่วนตรงนี้คือยอดการนำเข้าอาหารแปรรูปจากต่างประเทศ ส่วนใหญ่เป็นอาหารจำพวกแปรรูปที่สามารถเเช่เเข็งได้” นิโคลัสอธิบายในสิ่งที่ของขวัญไม่เข้าใจให้เธอฟัง อีกทั้งเขายังพยายามที่จะไม่มองหน้าอกอันอวบอิ่ม
“งั้นก็แปลว่า อาหารแปรรูปบางชนิดไม่สามารถเเช่เเข็งได้ใช่มั้ยคะ” ของขวัญถามขึ้นด้วยความสงสัย
“ใช่ เช่นอาหารจำพวกหมัก ดอง ถ้าเเช่เเข็งจะทำให้รสชาติเปลี่ยนไป”
“อ๋อ เเล้วสินค้าของบริษัทเรามีกี่ชนิดคะที่ทั้งนำเข้าเเละส่งออก”
“ก็หลายอย่างนะ ถ้าส่งออกก็จะเป็นพวกอาหารสดจำพวกอาหารทะเล สัตว์ปีก หรืออาหารเเช่เเข็งแปรรูป ส่วนสินค้าที่นำเข้าก็เป็นอาหารทะเลซะส่วนใหญ่” นิโคลัสอธิบายให้ฟัง
ของขวัญพยักหน้าราวกับเข้าใจ สายตากลมโตจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างสงสัย เธอเอามือสองข้างเท้าคางเเล้วจับจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าที่กำลังอ่านรายงานอยู่ตั้งใจ
นิโคลัสรู้สึกเหมือนตนเองนั้นกำลังถูกจ้องมอง เขาเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร เห็นยายก้นครัวกำลังนั่งจ้องมองเขาตาแป๋ว คิ้วสองข้างขมวดเข้าหากัน
“หน้าฉันมีอะไร เธอถึงจะได้มอง” นิโคลัสถามขึ้น
“ขวัญสงสัยว่าทำไมคุณถึงได้นิสัยไม่เหมือนคุณลุงนิคาไลน์เลย หน้าตาก็เหมือนกัน เเต่..ทำไมนิสัยโคตรต่างกันราวฟ้ากับเหวเลย” ของขวัญพูดขึ้นอย่างสงสัย ดวงตาใสแป๋วจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าที่โมโหจนแทบจะกินเลือดกินเนื้อเธอ
“ยายก้นครัว!!”
“อีกละ พูดไม่เพราะเลย เป็นถึงท่านประธานแต่กลับพูดไม่เพราะเอาซะเลย ไม่ผ่าน ไม่ผ่าน”
“0-0” นิโคลัสถึงกับน้ำท่วมปากเลยดีเดียว ดูเเม่คุณสิ จีบปากจีบคอพูด มันน่าจับมาจูบให้หายซ่าซะจริง ๆ ว่าไอ้ปากจิ้มลิ้มนั่นมันจะแซ่บเหมือนตัวของเจ้าตัวหรือเปล่า
“ฮ้าววว~” ของขวัญขยี้ตาไปมาด้วยความง่วง เพราะเมื่อคืนกว่าเธอจะได้นอนก็ปาไปเกือบตีสองเเล้ว ทำให้เธอแทบจะหลับคาโต๊ะเลยทีเดียว
“ถ้าง่วงก็ไปนอนไป นอนที่โซฟานั่นแหละฉันอนุญาต เดี๋ยวจะหาว่าใจร้ายอีก” นิโคลัสพูดขึ้น ก่อนลุกจากเก้าอี้เเล้วอุ้มของขวัญที่นั่งจนตาจวนจะปิดอยู่เเล้ว
- ผู้เขียน
