ร่างบอบบางทิ้งตัวลงบนเตียง ห้องที่เขาให้เธอใช้พักผ่อนตอนอยู่ที่นี่ จัดแต่งไว้อย่างดีไม่ต่างจากห้องของเขา ข้าวของในห้องจัดวางเป็นระเบียบเรียบร้อย ซ้ำยังเป็นของชั้นดีและมีมูลค่าสูง มันดีซะจนเธอไม่กล้าใช้งานอย่างอื่นเลย กลัวว่าจะทำข้าวของๆเขาพัง แล้วเขามาหักตังทีหลังนะสิ
เมื่อพักจนหายเหนื่อยและคิดฟุ่งซ่านจนเสียเวลาไปเกือบค่อนคืน ลลิสาก็ดึงตัวเองออกจากเตียง เดินไปใช้ห้องน้ำทั้งที่เวลามันไม่เหมาะกับการอาบน้ำนัก สายน้ำอุ่นช่วยบรรเทาความเหนื่อยล้าได้ดี แต่ไม่ได้ช่วยลดอาการบางอย่างที่เกิดขึ้นกับร่างกายเธอเลย ควรจะอยู่ห่างเขาแท้ๆ ทำไมต้องมาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นด้วย
วันต่อมา
06 : 00 น.
ร่างบางบนเตียงขยับลุกขึ้นนั่ง ได้ยินเสียงเคาะก๊อกๆดังมาจากหน้าห้องได้ครู่หนึ่งแล้ว มือเล็กยกขึ้นขยี้ตาเบาๆ มองออกไปด้านนอกก็พบว่ามันยังเช้าอยู่ ดวงตะวันยังโผล่ขึ้นไม่พ้นพื้นดินด้วยซ้ำ เช้าที่เขาว่า มันต้องขนาดน
