อย่าดื้อให้มันมาก

1451 คำ

“ชิ! บอกว่าอย่าพูดชื่อเขาไง รีบๆเข้าไปข้างในกันเถอะ เกิดเขาเปลี่ยนใจแล้วตามมาที่นี่ ฉันจะอดดูพี่เป๊ะนะ!” ลลิสาปล่อยให้เพื่อนลากเข้าไปข้างใน The Beast Club ยังคงคึกคักเหมือนเดิม ไม่สิ ในส่วนของผับ ที่เธอกับเพื่อนกำลังเดินเข้าไป ผู้คนหนาแน่นเบียดเสียด นี่แค่ทางเข้านะ ไม่อยากคิดถึงสภาพข้างในเลย คนคงแน่นกว่านี้ แต่ผิดคาดแฮะ! พอมาถึงด้านใน ผู้คนกลับน้อยกว่าที่คิดมาก ถึงแม้มันจะไม่ใช่แบบนั้นก็เถอะ ผู้คนด้านในเยอะอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่ด้านในมันกว้างขวางมาก ผู้คนจึงดูบางตา ส่วนบริเวณที่มีคนเยอะสุด ก็บริเวณหน้าเวทีที่อยู่ตรงกลางห้อง “ว้าว! ดูดีกว่าที่คิด” “ที่นี่สวยที่สุดแล้ว ในบรรดาผับของบ้านเรา” “สวยจริง ดูหรูหรามีระดับ” “แน่นอน พ่อเลี้ยงภูมินทร์ตั้งใจดึงเฉพาะลูกค้ากระเป๋าหนักๆมาที่นี่ อ๊ะ! ขอโทษ” “ไม่เป็นไร สั่งเหล้าเลยใช่ไหม ขอลองสั่งหน่อยนะ” “เอาเลย เดี๋ยวแนะนำเอง ว่าเหล้าแบบไหนอร่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม