เกลียด …?

1410 คำ

เมื่อเดินมาจนถึงรถ พระนายก็ยกกระเป๋าขึ้นไปเก็บไว้ด้านหลัง จากนั้นก็เดินเลี่ยงออกมาโทรศัพท์หาบุพการี รอสายอยู่เพียงไม่นานก็มีคนรับ “แม่! รู้ไหมพ่อเลี้ยงกลับมากับใคร” [ ใคร? ] “คุณเรอา!” [ เห้อ! ให้ตายสิ เมื่อไหร่จะรู้สึกตัวนะ ] “ทำไงดีอะแม่!” [ ทำไงได้ล่ะ เราเลิกยุ่งกับเรื่องของเจ้านายเถอะ ยุ่งไปก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้ ] “แต่แม่!” [ แม่ปรงแล้วแหละนาย บางทีปล่อยให้คุณภูใช้ชีวิตแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ] “อ่า! พ่อเลี้ยงให้จัดห้องไว้ให้ ห้องที่บ้านใหญ่” [ อื้อ ] “โธ่! ไม่คิดจะช่วยกันเลยสินะ” พระนายบ่นเบาๆ หลังจากวางสายจากแม่เสร็จ เขาแค่อยากให้พ่อเลี้ยงมีความสุข ที่เชียร์หนูอลิสมากกว่าผู้หญิงทุกคน นั่นเพราะปฏิกิริยาของพ่อเลี้ยงตอนที่อยู่กับเธอมันดีมาก ไม่เคยเห็นพ่อเลี้ยงหัวฟัดหัวเหวี่ยงใส่ใครขนาดนั้นมาก่อนเลย และไม่เคยเห็นพ่อเลี้ยงแอบยิ้มเพราะใครสักครั้ง หนูอลิสเป็นคนเดียวที่พ่อเลี้ยง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม