บทที่5 เหตุผลที่หงุดหงิด NC+
1400 คำ
หมับ!
ไนต์เอื้อมมือไปจับมือเล็กที่กำลังเล่นกับส่วนนั้นของตัวเองไว้ให้หยุด ก่อนจะขยับตัวขึ้นดันคนตัวเล็กให้พลิกกลับไปนอนลงที่เดิม ขยับตัวขึ้นคร่อมเธอไว้ กดข้อมือเล็กลงกับที่นอนนุ่ม สายตาคมจ้องมองใบหน้าสวยนิ่งๆ
“ตอนที่ฉันไม่อยู่… เธอคงไม่ได้ให้ใครทำแบบที่ทำกับฉันใช่ไหม”
“ฉันมีแค่คุณ” จัสมินตอบกลับทันทีเมื่อถูกถามมาแบบนั้น
เธอไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆ เขาถึงได้มาถามเธอแบบนี้ ทั้งที่เขาน่าจะรู้ดีว่าเธอไม่ได้มีใครนอกจากเขาคนเดียว ถึงจะเป็นแค่ของเล่น แต่เธอก็เป็นของเล่นของเขาแค่คนเดียว
“รู้ไหมว่าเมื่อคืนเธอทำฉันหงุดหงิดแค่ไหน”
“ฉันทำอะไรคะ?” จัสมินถามกลับด้วยสีหน้างุนงงเมื่อได้ยินว่าที่เขาหงุดหงิดนั้นเป็นเพราะเธอ
ไนต์ไม่ได้ตอบอะไร เขาเพียงแค่มองเธอนิ่งๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักโต๊ะข้างหัวเตียงครวนหาสิ่งของที่อยู่ด้านใน
ฟุ่บ!
กล่องสี่เหลี่ยมขนาดเล็กกว่าฝ่ามือถูกโยนลงข้างศีรษะของคนตัวเล็ก ไนต์ดึงตัวกลับแล้วขยับขึ้นนั่งบนส้นเท้าตัวเอง หยิบกล่องสี่เหลี่ยมเล็กขึ้นมาแกะไปพลาง พร้อมกับจ้องมองไปที่คนตัวเล็กที่เอาแต่มองเขาด้วยสีหน้ามีแต่คำถามเต็มไปหมด
“อย่าให้เห็นว่าเธอไม่คิดจะปฏิเสธลูกค้าอีก”
“อ๋อ...” จัสมินถึงกับลากเสียงยาวเมื่อได้ยินสิ่งที่คนตัวสูงพูดออกมา
ที่แท้ก็หงุดหงิดเธอเพราะเรื่องงานของเธอเองสินะ
“อะไร?” ไนต์ชะงักมือที่กำลังฉีกซองถุงยางอนามัย เงยหน้าขึ้นขมวดคิ้วมองไปที่คนตัวเล็กที่ลากเสียงยาว
“คุณหงุดหงิดเพราะเรื่องนี้สินะคะ”
“รู้แล้วก็ดี” เขาตอบก่อนจะหยิบถุงยางอนามัยสวมลงบนแท่งร้อนของตัวเอง
“แต่นั่นมันงานฉันนี่คะ”
“อยากตกงานมั้ยจัสมิน”
“ไม่ค่ะ” คนตัวเล็กส่ายหน้าปฏิเสธทันที
ถึงจะมีความคิดที่อยากจะเลิกทำงานที่เปลืองตัวแบบนี้ แต่ถ้าต้องมาตกงานกะทันหันแบบนี้เธอไม่เอาด้วยหรอก เพราะเคยชิมรสชาติของความขมขืนที่แสนลำบากมาแล้ว
“ถอดเสื้อ” คนตัวสูงสั่งเสียงพร่า ก่อนจะเอื้อมมือดึงกางเกงชุดนอนพร้อมกับชั้นในตัวบางของเธอลงจนสุดปลายเท้า
จัสมินยกมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อชุดนอนของตัวเองออกตามสั่ง เพียงแค่กระดุมเสื้อหลุดออกก็เผยให้เห็นความนุ่มนิ่มของอกอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ เพราะเธอไม่ได้ใส่บรา
ไนต์ขยับแทรกกายเข้าไปนั่งระหว่างขาของคนตัวเล็ก สายตาคมจดจ้องไปที่กลางกายสาว ยกมือขึ้นลูบไล้ที่เนินเนื้อจนคนตัวเล็กแอบสะดุ้งเบาๆ ลากมือต่ำลงก่อนจะค่อยๆ สอดแทรกนิ้วเข้าไปสำรวจภายในช่องทางรักที่คุ้นเคย ทุกครั้งที่ได้สัมผัสแนบชิดผนังร้อนนุ่มหยุ่นด้านในก็ตอดกระตุกรัดแน่นเขาทุกที
ไม่ว่าจะเป็นนิ้วหรือแท่งร้อนลำใหญ่
“อ๊ะ~” เสียงเล็กหลุดครางออกมาด้วยความเสียวที่ทนไม่ไหว
ริมฝีปากหยักได้รูปยกยิ้มร้าย ดันนิ้วเข้าลึกจนถึงจุดอ่อนไหวด้านใน ขยับนิ้วกระแทกเข้าใส่จุดอ่อนไหวซ้ำๆ จนช่องทางรักของคนตัวเล็กตอดกระตุกถี่พร้อมกับร่างกายที่บิดเร้ากระสับกระส่ายไปมา
ไนต์รีบดึงนิ้วที่เคลือบไปด้วยน้ำหวานของคนตัวเล็กออกจากช่องทางรักคับแน่น จับแท่งร้อนที่ขยายใหญ่ถูไถกับช่องทางรักที่เปียกแฉะ แล้วกดส่วนหัวเข้าไปด้านในดันความใหญ่โตฝ่าความคับแน่นเข้าไปจนถึงจุดลึกสุด
“อะ อื้อ...!” เสียงเล็กครางกระเส่า สองมือกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อร่างกายสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน
“อย่าเพิ่งรีบเสร็จล่ะ ฉันยังไม่ทันได้กระแทกเลย” แรงกระตุกรัดแน่นจากด้านในทำให้เขาต้องรีบเงยหน้าขึ้นบอก กลัวว่าคนตัวเล็กจะชิงเสร็จไปก่อนทั้งที่เขายังไม่ทันจะได้ขยับตัวด้วยซ้ำ
สะโพกสอบดึงจังหวะการเคลื่อนไหวอย่างเนิบนาบเพื่อนำทาง และเริ่มถี่รัวเมื่อความเสียวซ่านเข้าเล่นงานหนักขึ้น
“อ๊ะ บะ เบาหน่อยค่ะ อ๊า...”
“แน่ใจเหรอว่าอยากให้เบากว่านี้” ไนต์ถามพร้อมรอยยิ้มร้าย
เขารู้ว่าเธอชอบแบบไหน แบบไหนที่จะทำให้คนตัวเล็กถึงพร้อมกันกับเขาได้ และแทนที่เขาจะผ่อนแรงกระแทกกระทั้นให้เบาลงแต่กลับยิ่งเร่งจังหวะถี่รัวขึ้นอีก
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังแข่งกับเสียงครางเสียวของคนตัวเล็ก ร่างบางสั่นสะท้านตอบรับแรงกระแทกที่หนักหน่วงด้วยการยกสะโพกลอยสูงเข้าใส่จังหวะที่คนตัวสูงส่งมา
“ยังอยากให้เบาอยู่มั้ย?”
“มะ ไม่ อะ...อื้อ!” จัสมินส่ายหน้ารัว ปฏิเสธทันทีว่าไม่อยากให้เขาผ่อนแรงลง เพราะเธอจะเสร็จแล้ว
ไนต์เลื่อนสองมือจับเอวคอดไว้มั่น โหมแรงที่มีกระแทกกระทั้นถี่รัวจนคนตัวเล็กร่างกายสั่นคลอนไปตามแรงของเขา ใบหน้าหล่อเหลาเชิ่ดสูงส่งเสียงคำรามในลำคอหนาด้วยความเสียวที่ทนไม่ไหว กายแกร่งกระตุกเกร็งพร้อมกับร่างบางที่สั่นสะท้านอย่างหนักเมื่อกำลังจะถึงจุดสุดยอด
“อ๊ะ... คะ คุณ อะ อร๊าย~”
เสียงครางหวานของจัสมินดังลั่นพร้อมกับร่างกายที่กระตุกเฮือก ปลดปล่อยความสุขที่ปรารถนานำหน้าคนตัวสูงมาก่อน เพียงแค่เสี้ยววินาทีต่อมาเขาก็แตะถึงความสุขสมตามเธอไปติดๆ
“อ่าส์...!”
คนตัวเล็กหอบหายใจถี่พร้อมกับร่างกายที่อ่อนระทวยลงอย่างคนหมดแรง หน้าอกอวบอิ่มกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะของลมหายใจที่รุนแรง ไม่ต่างจากคนตัวสูงที่หอบหายใจแรงไม่แพ้กัน มือหนาทั้งสองข้างยังคงจับยึดเอวคอดไว้มั่น ปล่อยให้ช่องทางรักของเธอกระตุกตอดรัดแท่งร้อนของเขาอยู่แบบนั้น จนทุกอย่างเริ่มสงบลงจึงถอดถอนตัวตนออกจากความคับแน่น แล้วถอดถุงยางอนามัยที่เต็มไปด้วยของเหลวสีขาวขุ่นโยนทิ้งลงพื้น
ไนต์เอื้อมหยิบกล่องถุงยางที่วางอยู่เหนือศีรษะคนตัวเล็ก เทถุงยางส่วนที่เหลือในกล่องลงบนที่นอน ละสายตาจากสิ่งป้องกันหันไปมองคนตัวเล็กที่นอนหน้าแดงระเรื่อมองเขาอยู่
“คุณจะทำอีกเหรอคะ” จัสมินเอ่ยถามเสียงแผ่ว เมื่อเห็นว่าคนตัวสูงกำลังฉีกซองถุงยางอนามัยอันใหม่
“ทำไม ทำอีกไม่ได้?”
“แต่ฉันต้องเตรียมตัวไปทำงาน เอาไว้คืนนี้...”
“ไม่ต้องไป” ไนต์พูดแทรกทันควันพร้อมกับมือหนาที่รูดเกราะป้องกันบางเบาลงบนแท่งร้อนที่ยังไม่ยอมสงบ “หรือถ้าอยากไปก็ใช้ให้หมดค่อยไป”
จัสมินมองไปที่ซองถุงยางอนามัยอีกหนึ่งชิ้นที่ยังไม่ได้แกะ รวมที่เขาเพิ่งจะสวมใส่ไปเมื่อกี้ก็เป็นสอง ถ้านับหมดก็คงสามรอบ ถ้าเขาทำถึงสามรอบเธอคงไม่มีแรงเหลือไปทำงานแน่
“แล้วถ้าไม่ไปล่ะคะ”
“ก็ใช้จนหมดอยู่ดี”
สุดท้ายก็เป็นข้อบังคับให้เธอต้องหยุดงานอยู่ดี เพราะต่อให้จะไปหรือไม่ไปก็มีค่าเท่าเดิม คือถูกเขาตักตวงความปรารถนาอย่างเอาแต่ใจเหมือนเดิม
เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กไม่ได้พูดอะไรต่อจึงเอื้อมมือหนาไปจับแขนเธอแล้วดึงให้ลุกขึ้น ก่อนจะจับร่างบางให้พลิกหันหลังให้ในท่าคลานเข่า
จัสมินเอี้ยวหน้ากลับไปมองด้านหลัง ริมฝีปากอวบอิ่มถูกกัดไว้แน่นเมื่อความใหญ่โตกำลังแทรกผ่านเข้ามาภายในช่องทางรักที่ชุ่มฉ่ำ ก่อนที่คนตัวสูงจะเริ่มจังหวะตักตวงความปรารถนาจากเธออีกครั้ง...
- ผู้เขียน
