ไม่ทันถึงสามผมก็ถูกวางลงกับพื้นอย่างรีบร้อน เท้าที่สัมผัสพื้นโดย ไม่ทันตั้งตัวประกอบกับอาการเลือดลงหัว แถมยังถูกพาหมุนไปหมุนมา ดังนั้นพอแตะพื้นผมจึงทรงตัวไม่อยู่ เป๋ไปชั่วขณะ ก่อนจะสะดุดขาตัวเองแล้วล้มฟุบลงกับพื้นเย็นๆ เต็มรัก
“แอ่ก!”
“เฮ้ย!!”
ไม่บอกก็รู้ว่าผมน่าอเนจอนาถแค่ไหน คนห่าอะไรสะดุดขาตัวเองล้ม
น่าสมเพชตัวเองจริงๆ ครับ ผมรู้สึกเรี่ยวแรงหดหาย จะพลิกหงายตัวยังไม่ไหวเลย จมูกสูดเอาความเย็นเข้าไปเต็มปอด ร่างกายรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวขึ้นมาแปลกๆ
คงไม่ได้จะไม่สบายอย่างที่คุณลีวอนบอกเมื่อคืนหรอกนะ...
สองมืออบอุ่นของใครสักคนดึงผมขึ้นมาจากพื้นเย็นเฉียบ เขาช้อนตัวอุ้มผมในท่าเจ้าหญิง เพราะไม่มีแว่นตาพอเงยหน้ามองอีกฝ่ายแต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นใครอยู่ดี แต่กลิ่นที่ได้จากตัวคนอุ้มทำให้ผมรู้ว่าเขาเป็นใคร กลิ่นนี้ไม่ใช่กลิ่นหอมซุกซนแบบที่ได้จากผู้ชายชื่อไทระ อากิโอะ แต่เป็นกลิ่นหอมที่ให้คว
