Chapter 24 โธ่! ไอ้ลูกหมา!

3150 คำ

ไม่ทันถึงสามผมก็ถูกวางลงกับพื้นอย่างรีบร้อน เท้าที่สัมผัสพื้นโดย ไม่ทันตั้งตัวประกอบกับอาการเลือดลงหัว แถมยังถูกพาหมุนไปหมุนมา ดังนั้นพอแตะพื้นผมจึงทรงตัวไม่อยู่ เป๋ไปชั่วขณะ ก่อนจะสะดุดขาตัวเองแล้วล้มฟุบลงกับพื้นเย็นๆ เต็มรัก “แอ่ก!” “เฮ้ย!!” ไม่บอกก็รู้ว่าผมน่าอเนจอนาถแค่ไหน คนห่าอะไรสะดุดขาตัวเองล้ม น่าสมเพชตัวเองจริงๆ ครับ ผมรู้สึกเรี่ยวแรงหดหาย จะพลิกหงายตัวยังไม่ไหวเลย จมูกสูดเอาความเย็นเข้าไปเต็มปอด ร่างกายรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวขึ้นมาแปลกๆ คงไม่ได้จะไม่สบายอย่างที่คุณลีวอนบอกเมื่อคืนหรอกนะ... สองมืออบอุ่นของใครสักคนดึงผมขึ้นมาจากพื้นเย็นเฉียบ เขาช้อนตัวอุ้มผมในท่าเจ้าหญิง เพราะไม่มีแว่นตาพอเงยหน้ามองอีกฝ่ายแต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นใครอยู่ดี แต่กลิ่นที่ได้จากตัวคนอุ้มทำให้ผมรู้ว่าเขาเป็นใคร กลิ่นนี้ไม่ใช่กลิ่นหอมซุกซนแบบที่ได้จากผู้ชายชื่อไทระ อากิโอะ แต่เป็นกลิ่นหอมที่ให้คว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม